Έφυγε ο μεγάλος σκηνοθέτης Φ. Τζεφιρέλι
Αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο, όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ το 1945
«Έσβησε ήσυχα μετά από μακρά ασθένεια που είχε επιδεινωθεί τους τελευταίους μήνες». Με την φράση αυτή τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν την είδηση για τον θάνατο σήμερα το πρωί του Ιταλού σκηνοθέτη του κινηματογράφου, του θεάτρου και της όπερας Φράνκο Τζεφιρέλι. Ο θάνατος του, 96χρονου Τζεφιρέλι επήλθε σήμερα στο σπίτι του στη Ρώμη.
Ο Τζεφιρέλι ήταν ντεκορατέρ και σκηνοθέτης και παραγωγός της τηλεόρασης, του θεάτρου, του κινηματογράφου και της όπερας, ενώ υπήρξε γερουσιαστής (1994-2001) για το ιταλικό κεντρο-δεξιό κόμμα Forza Italia. Κάποιες από τις όπερές του θεωρούνται κλασικά έργα παγκοσμίως.
Ήταν γνωστός για αρκετές από τις ταινίες που έχει σκηνοθετήσει, ιδιαίτερα η ταινία “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” (1968), για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ. Η ταινία του “The Taming of the Shrew” (1967) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον παραμένει η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης παράστασης. Η μίνι σειρά του” Ιησούς από την Ναζαρέτ” (1977) κέρδισε αναγνωρισιμότητα και προβάλλεται ακόμα και σήμερα κατά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα σε πολλές χώρες.
Ο Ρόμπερτ Πάουελ στον ρόλο του Χριστού
Ο Τζεφιρέλι Γεννήθηκε στα περίχωρα της Φλωρεντίας ως Τζιανφράνκο Κόρσι . Μητέρα του ήταν η Alaide Garosi, σχεδιάστρια μόδας, και πατέρας του ο Ottorino Corsi, έμπορος μαλλιού και μεταξιού. Οι δυο γονείς του ξαναπαντρεύτηκαν και η Alaide δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το δικό της επίθετο ή του Corsi για το παιδί της. Επέλεξε το επίθετο “Zeffiretti”, λέξη που αναφέρεται στην όπερα του Μότσαρτ Idomeneo. Ωστόσο, το όνομα αυτό γράφτηκε λάθος στο δημοτολόγιο και έγινε Τζεφιρέλι. Όταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό την φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.
Ιταλοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο Τζεφιρέλι ήταν μέρος μιας ομάδας ανθρώπων που είναι συγγενείς με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο Τζεφιρέλι αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας την συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και τέχνη. Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους. Μετά τον πόλεμο, ξαναπήγε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας για να συνεχίσει τις σπουδές του αλλά, όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ο Τζεφιρέλι με την Μαρία Κάλας
Ενώ εργαζόταν ως ζωγράφος τοπίου στην Φλωρεντία, προσλήφθηκε από τον Λουκίνο Βισκόντι και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία La Terra trema, που κυκλοφόρησε το 1948. Με τον Βισκόντι συνεργάστηκε και στις ταινίες : Λεωφορείο ο πόθος (Ρώμη, 1949) του Τεννεσσή Ουίλλιαμς, Τρωίλος και Χρυσηίδα (Φλωρεντία, 1949) του Σαίξπηρ και οι τρεις αδελφές (Ρώμη, 1951), κοστούμια Μαρσέλ Εσκοφιέ) του Τσέχωφ. Οι μέθοδοι του Βισκόντι είχαν μια βαθιά επιρροή στο μετέπειτα έργο του Τζεφιρέλι. Εργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες όπως ο Αντονιόνι και ο Ροσελίνι. Την δεκαετία του 1960, ο Τζεφιρέλι ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί τις δικές του παραστάσεις στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη και σύντομα μετέφερε τις ιδέες του στον κινηματογράφο.
Το 1996 ο Τζεφιρέλι αποκαλύφθηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλος και από τότε σταμάτησε να μιλά για την προσωπική του ζωή. Ο Τζεφιρέλι θεωρούσε τον εαυτό του “ομοφυλόφιλο” αντί για γκέι καθώς υποστήριζε ότι ο όρος “γκέι” είναι λιγότερο καλαίσθητος. Ο Τζεφιρέλι υιοθέτησε δυο ενήλικες γιους.
