Λεύκωμα για την πορεία της ιστορικής ΝΗΑΡ ΗΣΤ της Καισαριανής

Ιστορία 95 χρόνων, Καισαριανή, Λεύκωμα- Παρουσίαση, ΝΗΑΡ ΗΣΤ, Ομάδα μπάσκετ

Το όνομα της προσφυγικής συνοικίας των Αθηνών έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα χάρη στην ΝΗΑΡ ΗΣΤ , που ιδρύθηκε το 1927

Στον κατάμεστο χώρο του κινηματογράφου «ΑΙΟΛΙΑ» πραγματοποιήθηκε , πριν λίγες μέρες η παρουσίαση του νέου βιβλίου του – Ιστορικού λευκώματος του Πανεπιστημιακού και Συγγραφέα, Σπύρου Τζόκα, «ΝΗΑΡ ΗΣΤ, ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ».

Όπως διαβάσαμε στο rogmistinenimerosi2.blogspot.com και τα δρώμενα του ΒΥΡΩΝΑ σε μια εκδήλωση που τα είχε όλα (πολύ κόσμο, πολλή συγκίνηση, πολλή ιστορία) ξεκίνησε το «ταξίδι» του νέου βιβλίου.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών, από μικρά παιδιά έως παππούδες, βρέθηκαν στην ΑΙΟΛΙΑ για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση. Κάπως το ενδιαφέρον για το βιβλίο, κάπως η αγάπη για τη ΝΗΑΡ ΗΣΤ, κάπως οι αναμνήσεις, κάπως η αγάπη του κόσμου στον συντοπίτη τους και πρώην Δήμαρχο Σπύρο Τζόκα δημιούργησαν “μια κατανυχτική ατμόσφαιρα στην ιστορική αυτή συνοικία”.

Η κυκλοφορία του λευκώματος έκανε τον χρόνο να γυρίσει πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1960 μέχρι και το 1974, όταν μαζί με συμμαθητές από το Γυμνάσιο του Βύρωνα πηγαίναμε στο παλαιό γήπεδο της ΝΗΑΡ ΗΣΤγια να παίξουμε μπάσκετ με το Γυμνάσιο της Καισαριανής ή να παρακολουθήσουμε αγώνες της ΝΗΑΡ ΗΣΤ με τον “Αθηναϊκό ” του Βύρωνα και τον εξαιρετικό “Αμύντα” Υμηττού.

(Και μια παρένθεση: ευχαριστώ το rogmistinenimerosi2.blogspot.com για τους χαιρετισμούς, απο τον συμμαθητή μου, Κώστα Κατσιούλα. Τους ανταποδίδω με πολύ χαρά)

Ο Σπύρος Τζόκας

Στην εισαγωγική του ομιλία ο συγγραφέας αναφέρθηκε στους λόγους, που τον ώθησαν να επιχειρήσει τη συγγραφή του ιστορικού λευκώματος, καθώς και στις μεγάλες στιγμές της ιστορικής ομάδας που κλείνει 95 χρόνια συνεχούς παρουσίας. Αξιοσημείωτη ήταν η αναφορά του στον Κώστα Πολίτη και η δέσμευση του κόσμου και της δημοτικής αρχής να ονομασθεί το κλειστό γήπεδο της ΝΗΑΡ ΗΣΤ σε «ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ».

Ο Σπύρος Τζόκας (α) τιμά τον Κώστα Πολίτη (δ) , ο οποίος απεβίωσε το 2018. Στην φωτογραφία διακρίνεται ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Β΄

Η εισαγωγική ομιλία του Σπύρου Τζόκα

«Φίλες, φίλοι καλησπέρα σας, με συγκινεί η παρουσία σας και συμμερίζομαι την αγάπη σας για την ΝΗΑΡ ΗΣΤ.

Στο χώρο αυτό που παρουσιάζεται το σημερινό βιβλίο συμπυκνώνεται η μνήμη που μου δημιουργεί και μια ιδιαίτερη συγκίνηση. Μνήμη που αναφέρεται σε τρεις κυρίως λόγους.

• Ο πρώτος είναι το όνομα του χώρου αυτού «ΑΙΟΛΙΑ» που παραπέμπει στις αλησμόνητες πατρίδες.

• Ο δεύτερος έχει να κάνει με τις προσπάθειες και τους κόπους που καταφέραμε να δημιουργήσουμε ξανά ένα θερινό σινεμά στην Καισαριανή το 1994-5, τότε ήμουν αντιδήμαρχος πολιτισμού και παιδείας και Δήμαρχος ο Θανάσης Μπαρτσώκας.

• Ο τρίτος λόγος έρχεται τέσσερα χρόνια μετά, το 1998, όταν εδώ παρουσίασα το ιστορικό βιβλίο «Καισαριανή, η φυσιογνωμία μιας πόλης».

• Το βιβλίο μου έκαναν την τιμή να παρουσιάσουν τρεις άνθρωποι – μεγέθη της συνοικίας μας. Η Ευτυχία Μουρίκη, η μάνα της Καισαριανής, η μάνα της αντίστασης, ο Αντώνης Καλογιάννης (αναφορά στο αφιέρωμα) και ο Κώστας Πολίτης.

• Μια βραδιά με εξαιρετική συναισθηματική φόρτιση, μύριζε Καισαριανή, αν αυτό γίνεται αντιληπτό στις μέρες μας. Στα μπροστινά καθίσματα, εδώ απέναντι μου καθόταν και ο αείμνηστος Παναγιώτης Μακρής. Σήμερα 23 χρόνια από τότε δεν είναι όλοι εδώ. Ηχηρές απουσίες που μας κάνουν φτωχότερους.

Φίλες και φίλοι, Η ΝΗΑΡ ΗΣΤ ήταν το χαμόγελο μας, ήταν στις καρδιές κάθε Καισαριανιώτη. Παλαιότερα στο ανοιχτό γήπεδο τις Δευτέρες το βράδυ και αργότερα στο κλειστό. Μεγαλώσαμε μαζί της. Κομμάτι του εαυτού μας είναι. Αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τη βιωμένη ιστορική μνήμη του αθλητισμού στην πόλη μας, τη διαδρομή και τη σφραγίδα, θα λέγαμε. Από μικρασιατική φύτρα γεννιέται πέντε χρόνια μετά τη Μικρασιατική τραγωδία. Μεγαλώνει στα δύσκολα χρόνια του μεσοπολέμου. Ζει τη δεκαετία του Πολέμου και του Εμφυλίου, τη μετέπειτα δύσκολη δεκαετία 1950-1960, που κυριαρχούσε η τρομοκρατία, οι φυλακές και οι εξορίες και μια ανώμαλη περίοδος και τις μετέπειτα δύσκολες περιόδους. Πάντα όρθια και δυνατή, να τροφοδοτεί τα όνειρα. Ανταμώνει στα βήματα της τη ζωντανή Καισαριανή και μπλέκονται τα βήματα της με τα φυσιογνωμικά στοιχεία της Πόλης

Εξάλλου και η Νηαρ Ηστ είναι κάτι σαν Ιστορία. Πρωταθλήτρια Ελλάδας η ΝΗΑΡ ΗΣΤ. Η ομάδα με το παράξενο όνομα. Δεν είναι και μικρή υπόθεση. Σαν να είχε βαλθεί να περάσει ένα μήνυμα σε όλη την Ελλάδα: «Θα έχουμε μια ομάδα και παίζοντας θα λέμε την Ιστορία μας….. για την προσφυγιά, τις αλησμόνητες πατρίδες.. και θα γράφουμε τη νέα μας ιστορία εδώ, στους πρόποδες του Υμηττού.» Και αυτό έκανε. Και όχι μόνο. Το όνομα μιας μικρής συνοικίας ακούσθηκε σε όλη την Ελλάδα.

Και πραγματικά η ΝΗΑΡ ΗΣΤ δεν είναι απλά ένα αθλητικό σωματείο για τους νεαρούς αθλητές, είναι ένα σχολείο που παράγει ήθος και προάγει το αθλητικό ιδεώδες. Η ομάδα είχε πλέον ξεφύγει από τα στενά πλαίσια ενός αθλητικού σωματείου και ήταν ένας φορέας κοινωνικοποίησης των αθλητών – μελών της. Μια ευρύτερη οικογένεια. Πλήθος μετέπειτα λαμπρών επιστημόνων που μεγέθυναν το κύρος της πόλης και προσέφεραν σε αυτή ανήκαν στην οικογένεια αυτή. Καθηγητές Πανεπιστημίων, γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, μηχανικοί, οικονομολόγοι και άλλοι επιστήμονες χρημάτισαν αθλητές της ΝΗΑΡ ΗΣΤ.

Η Ιστορία αυτής της ομάδας θα απαιτούσε τόμους. Είναι αδύνατο. Κάποιοι θα έχουν να πουν κάτι περισσότερο, να προσθέσουν, να επισημάνουν παραλείψεις, αλλά δεν μπορούν να χωρέσουν όλα. Κάποιοι δεν θα εικονίζονται στις φωτογραφίες, εξάλλου γενιές και γενιές πέρασαν από την ομάδα. Νομίζω ότι οφείλουν να καταλάβουν ότι πρόκειται για περίληψη. Μακάρι το ιστορικό αυτό λεύκωμα να αποτελέσει αφορμή να γραφτούν και άλλα εκτενέστερα.

Ψηφίδες, επομένως, αυτής της ιστορίας επιχειρούμε να συνθέσουμε με το ιστορικό αυτό λεύκωμα που αφιερώνεται σε όλους εκείνους που αγάπησαν την ομάδα και ανάλογα με τις δυνατότητες που είχαν προσέφεραν σε αυτή.

Τι μπορεί να προσφέρει η εν λόγω έκδοση; Πολλά ή τίποτα. Θα το κρίνουν οι αναγνώστες. Ίσως κάποιοι διερωτηθούν για την επιλογή μου αυτή.

Η απάντηση δεν μπορεί να βρίσκεται στην πλευρά της λογικής, αλλά αυτής του συναισθήματος. Ας το θεωρήσουν κάτι εσώτερο, που ήθελα να κοινοποιήσω, μια γλυκιά ανάμνηση και μια όμορφη ενασχόληση, κάτι σαν βίτσιο ίσως, κάτι που αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου.

Οι παρουσίες σήμερα στην εκδήλωση αποτυπώνουν και κάποιες ιστορικές στιγμές της ΝΗΑΡ ΉΣΤ. Μαζί μας είναι και αθλητές και παράγοντες των μεγάλων στιγμών της ομάδας και στη συνέχεια κάποιοι από αυτούς θα μας κάνουν την τιμή να μας πουν δυο λόγια. Είναι φυσικά αδύνατο να έχουμε παρουσίες από την πρωταθλήτρια Ελλάδας ΝΗΑΡ ΗΣΤ το 1936. Έχουμε όμως παρουσίες από κάποιες άλλες ιστορικές στιγμές.

• Ο Ντίνος Κόκκινος, ο Δημήτρης Βουτζαλής, ο Νίκος Ψαραδάκης και ο Άκης Γραμματόπουλος από την μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του 1960 και την άνοδο στην Α’ Εθνική το 1968.

• Ο Τόλης Καρνέσης, ο Γιώργος Πανσεληνάς, ο Βαγγέλης Μαραγγέλης, ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος και ο Γιώργος Ζευγώλης από την ιστορική άνοδο του 1985. Μας λείπουν ο Γιώργος Μελισσηνός, ο Αντώνης Κλήμης και ο κόουτς Αντώνης Λάνθιμος. Μαζί μας είναι και ο πρόεδρος εκείνης της ομάδας – όνειρο Γιάννης Κραουνάκης.

• Επίσης μαζί μας είναι και ο Πρόεδρος της μεγάλης ομάδας του 1988 που επανήλθε στα μεγάλα σαλόνια και πραγματοποίησε πορεία στην Ευρώπη και πρώην Δήμαρχος Καισαριανής Αντώνης Καμπάκας. Από την μεγάλη εκείνη ομάδα έχουμε έναν αθλητή που, όσο παράξενο ακούγεται, και σήμερα αγωνίζεται στην ομάδα. Τότε ήταν 16 χρόνων και έπαιζε στην Α1. Ο Βασίλης Σκουντής που ασχολείται με το άθλημα καταλαβαίνει το μέγεθος του ταλέντου. Ο αείμνηστος Κώστας Πολίτης που τον είχε συμπεριλάβει στην Εθνική Εφήβων μου έλεγε ότι τέτοιο ταλέντο μπορεί να αξιοποιηθεί και από το ΝΒΑ.

• Μαζί μας και ένας διαχρονικός αγνός φίλος της ΝΗΑΡ ΗΣΤ που τιμήθηκε από την ομάδα, ο Άγγελος Αντωνακόπουλος.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους για τη βοήθεια που μου έδωσαν: τον αείμνηστο φίλο Κώστα Πολίτη για τις πληροφορίες που μου έδωσε.. (κάτι πρέπει να κάνουμε με την ονομασία του γηπέδου) τον Γιώργο Τσιλιμπουνίδη που δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας, τους παλιούς καλαθοσφαιριστές της ομάδας για το υλικό που μου εμπιστεύτηκαν, Δημήτρη Βουτζαλή, Ντίνο Κόκκινο, Νίκο Ψαραδάκη. Τον Χάρη Καλία, επίσης για τις φωτογραφίες, τον Γιάννη Κραουνάκη για ένα συνοπτικό σημείωμα, και τους Καρνέση Τόλη και Καλαμάρα Μιχάλη για την βοήθεια τους.

Μαζί μας και δυο φίλοι καλοί δημοσιογράφοι και φίλοι της ΝΗΑΡ ΗΣΤ, ο Βασίλης Σκουντής και ο Γιάννης Ευσταθίου. Τους ευχαριστώ πολύ.

Είμαι βέβαιος ότι σε μια άλλη γειτονιά θα μας βλέπουν όλοι εκείνοι που αγάπησαν τη ΝΗΑΡ ΗΣΤ. Θα μας βλέπουν ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου, ο Γιάννης Κουβάς, η Σοφία Χατζηθεοδώρου (κυρία Σοσσώ), ο Γιώργος Μπάμιατζης, ο Κώστας Πολίτης, ο Αντώνης Χρηστέας, ο Αντώνης Λάνθιμος ο Γιώργος Μαυρομάτης, ο Παντελής Ανδριώτης, ο Αντώνης Αθανασιάδης, ο Γιώργος Μελισσηνός, ο Αντώνης Κλήμης, οι πιστοί στρατιώτες της ΝΗΑΡ ΗΣΤ, δεν θέλω να αναφέρω ονόματα μήπως ξεχάσω κάποιον και άλλοι που τώρα στη συγκίνηση μου διαφεύγουν.»

Η ιστορία της Νήαρ Ηστ

Ο Α.Ο. Νήαρ Ηστ είναι ένας από τους παλαιότερους συλλόγους μπάσκετ. Ιδρύθηκε το 1927 στην Καισαριανή. Γιατί όμως έχει αυτό το όνομα;

To κοινωφελές ίδρυμα Εγγύς Ανατολής (Near East Foundation – NEF) ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1915 ως “Περίθαλψη Εγγύς Ανατολής” (Near East Relief) και λειτουργεί μέχρι σήμερα . Σκοπός του αρχικά ήταν να διασώσει τα θύματα της Αρμενικής Γενοκτονίας και των εκτοπισμών του 1915. Μετά τη Μικρασιατική Κασταστροφή του 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών της Συνθήκης της Λοζάννης, το Ίδρυμα δραστηριοποιήθηκε και στην Ελλάδα, με στόχο την παροχή κάθε είδους βοήθειας στους Μικρασιάτες πρόσφυγες.

To “Iδρυμα Εγγύς Ανατολής” (Near East Foundation) χρηματοδότησε την κατασκευή του ομώνυμου “Δημοσίου Πρότυπου Παιδικού Γυμναστηρίου” στην Καισαριανή (γήπεδο Νήαρ Ηστ) και ίδρυσε το 1927 τον ομώνυμο αθλητικό σύλλογο.

Η ΝΗΑΡ ΗΣΤ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Αθηνών το 1930, χρονιά που διοργανώθηκε και το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Από την πλευρά του κέντρου συμμετείχαν η ΝΗΑΡ ΗΣΤ και ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ. Η ΝΗΑΡ ΗΣΤ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Αθηνών και τα δύο επόμενα χρόνια, το 1931 και 1932.

Για την ιστορία της ΝΗΑΡ ΗΣΤ αντλούμε περισσότερες πληροφορίες από άρθρο του Σπύρου Τζόκα

⸎ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ 1927. Χρονολογία ορόσημο για τον αθλητισμό της συνοικίας. Λίγα χρόνια μετά την τραγωδία. Οι κυνηγημένοι από τις πατρογονικές τους εστίες πρόσφυγες στον αγώνα της επιβίωσης τους. Δουλευταράδες με την πίκρα του ξεριζωμού στα μάτια βολεύονται σε ελάχιστα τετραγωνικά. Στις παράγκες ανάμεσα στις πέτρες και το χώμα όριζαν τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Έτσι, μόλις μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους στράφηκαν και στην αναζήτηση ψυχαγωγίας, παιχνιδιού και καλλιέργειας του σώματος. Άρχισαν να ασχολούνται με τον αθλητισμό.

⸎ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΗ ΙΔΡΥΕΤΑΙ Η ΝΗΑΡ ΗΣΤ, ο πρώτος Αθλητικός Σύλλογος στην Καισαριανή, με τμήματα ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης ανδρών και γυναικών!!! και αργότερα Στίβου. Παράξενο, όμως, όνομα και αντιφατικό για μια τέτοια συνοικία με τους γνωστούς προσδιορισμούς. Γιατί αγγλικό όνομα σε μια προσφυγογειτονιά; Η εξήγηση είναι το γήπεδο ή μάλλον το εξαιρετικό αυτό αθλητικό κέντρο, το καλύτερο της εποχής εκείνης, από το οποίο προήλθε και το όνομα της ομάδας. Από το όνομα της Αμερικάνικης Οργάνωσης, που χρηματοδότησε την κατασκευή του ομώνυμου «Δημοσίου Πρότυπου Παιδικού Γυμναστηρίου». Το πλήρες όνομα, όμως, δεν θα μπορούσε να παραλείπει το φυσιογνωμικό στοιχείο της πόλης, την προέλευση της: «Αθλητικός Όμιλος Νήαρ Ηστ Μικρασιατικός».

⸎Με την έναρξη της κατασκευής του, διευθυντής ανέλαβε ο Δημήτριος Λέζος, με συνεργάτες τους Ιωάννη Χατζηθεοδώρου, καθηγητή σωματικής αγωγής, αθλητή και προπονητή του Μπάσκετ, τους Γιώργο Ελευθεριάδη, Στέλιο Οικονομίδη, Αικατερίνη Κασσιμάτη, Άννα και Μαρία Στεφανίδου καθώς και άλλους αξιόλογους ανθρώπους του αθλητισμού, που πρόσφεραν στη νεολαία της Καισαριανής. Το συνολικό προσωπικό του γυμναστηρίου ήταν 8 άτομα, από τους οποίους τέσσερις ήταν γυμναστές, δύο νηπιαγωγοί, ο διευθυντής και ο κλητήρας, ενώ κατά διαστήματα στέλνονταν και μερικοί Αμερικανοί γυμναστές που δίδασκαν καλαθοσφαίριση.

⸎Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ήταν πραγματικά ελκυστικός για τη νεολαία και η Καισαριανή έγινε αθλητομάνα και γενέτειρα της Νήαρ Ηστ. Η ομάδα με το παράξενο όνομα μεγαλούργησε στον μεσοπόλεμο. Πρωταθλήτρια Ελλάδας η Νήαρ Ηστ το 1936. Δεν είναι και μικρή υπόθεση. Σαν να είχε βαλθεί η Νήαρ Ηστ να περάσει ένα μήνυμα σε όλη την Ελλάδα: «Θα έχουμε μια ομάδα και παίζοντας θα λέμε την Ιστορία μας….. για την προσφυγιά, και τις αλησμόνητες πατρίδες… και θα γράφουμε τη νέα μας ιστορία εδώ, στους πρόποδες του Υμηττού.» Και αυτό έκανε.

Ο Ιωάννης Δ. Χατζηθεοδώρου στις πρώτες εγκαταστάσεις της Νήαρ Ηστ.

⸎ΤΟΠΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ, αλλά και του αθλητισμού της συνοικίας ένας άνθρωπος εργαλείο, ένας άνθρωπος επιστήμονας που γνώριζε πολύ καλά την τεχνική να ξεκλειδώνει ταλέντα. Ο Ιωάννης Δ. Χατζηθεοδώρου, ο μπάρμπα Γιάννης, όπως τον λέγαμε εμείς που τον προλάβαμε σε μεγάλη ηλικία αλλά ακόμα δραστήριο. Ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου ήταν εκ των πρωτεργατών του ελληνικού μπάσκετ. Στο πρόσωπό του καθρεπτίζεται ο προσφυγικός αθλητισμός της Καισαριανής τις δεκαετίες του 1920 και 1930. Υπήρξε καλαθοσφαιριστής, βολλεϋμπολίστας και ποδοσφαιριστής.

⸎Στις εξαιρετικές εγκαταστάσεις του Γυμναστηρίου ο μπάρμπα Γιάννης έμαθε την Καισαριανή Μπάσκετ. Πάντα ήταν παρών… εκεί στο ανοιχτό γήπεδο Μπάσκετ – σήμερα είναι το κλειστό – εκεί που τα παιδιά και οι μεγάλοι έπαιζαν μονό ή διπλό ή και ρολόι. Πολλές φορές διέκοπτε, «jump shoot, παιντί μου», «play maker παίζεις παιντί μου, ντρίπλαρε και με το αριστερό, μην παίζεις άμυνα με τα μάτια, ούτε όρθιος, με τα πόδια παίζουμε άμυνα, όχι με τα χέρια»,«γρήγορα στον αιφνιδιασμό». Πολύτιμες συμβουλές… πολύτιμη παρουσία. Η πρόοδος του μπάσκετ ασφαλώς οφείλεται στον Γιάννη Χατζηθεοδώρου – τον αποκαλούμενο τίτσερ – ο οποίος, σαν καθηγητής της Σωματικής Αγωγής του Γυμναστηρίου ασχολήθηκε τόσο πολύ με το άθλημα τούτο, που μπορούμε να πούμε του είχε γίνει ψύχωση. Προπονητής λοιπόν από την ίδρυση του συλλόγου μέχρι το 1967 σμίλευε το έμψυχο υλικό των Δημοτικών Σχολείων και κάθε χρονιά μια καινούργια φουρνιά από καλαθοσφαιριστές ήταν έτοιμη για τη Νήαρ Ηστ.

Η πρώτη πεντάδα της πρωταθλήτριας Ελλάδος Νηάρ-Ηστ το 1936. (Παπαδόπουλος Κ., Μυστακόπουλος Ι., Κακουλίδης Πρ., Χατζηθεοδώρου Ι., Καρτερίδης Π.)

⸎ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ 1936. Ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου ήταν ένας από τους πρώτους καλαθοσφαιριστές της Νήαρ Ηστ. Έλαβε μέρος σε πολλές διοργανώσεις και το 1930 κατέκτησε το πρωτάθλημα Αθηνών. Το 1936 όταν η Νήαρ Ηστ έγραψε μια χρυσή σελίδα στην Ιστορία της, κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδας, ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου ήταν μπασκετμπολίστας και προπονητής της ομάδας της Νήαρ Ηστ, ταυτόχρονα. Η διοργάνωση διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη και, εκτός της Νήαρ Ηστ, συμμετείχαν τρεις ακόμη ομάδες, όλες από τη Θεσσαλονίκη: ο Ηρακλής, η Χ.Α.Ν.Θ. και ο Β.Α.Ο. Υπό την καθοδήγηση του Χατζηθεοδώρου, η Νήαρ Ηστ κατέκτησε ένα μοναδικό πρωτάθλημα, κόντρα σε πολύ πιο έμπειρες ομάδες, αγωνιζόμενη εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη βάση της. Στην πρωταθλήτρια Ελλάδος του 1936 έπαιξαν οι: Χατζηθεοδώρου, Σαμπουτζάκης, Ανδρίτσος, Ελευθεριάδης, Σταματόπουλος, Μπέλος, Ερμείδης, Γουέρλντ, Μακρώνας, και Μαυρίδης. Να προστεθεί πως ο Χατζηθεοδώρου διακρινόταν και στο βόλλεϋ, άθλημα στο οποίο η Νήαρ Ηστ πρωταγωνιστούσε τη δεκαετία του ’30.

Οι παίκτες του Εθνικού Καισαριανής σε μία από τις πρώτες φωτογραφίσεις τους. Έβδομος στη σειρά από αριστερά διακρίνεται ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου.

⸎ΙΔΡΥΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ. Ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου ήταν πολυτάλαντος αθλητής. Εκτός από το μπάσκετ και το βόλλεϋ χρημάτισε ποδοσφαιριστής αλλά και μέλος του Δ.Σ του Εθνικού Καισαριανής ο οποίος ιδρύθηκε το 1928 και λίγα χρόνια αργότερα, μετεξελίχθηκε στον Εθνικό Αστέρα. Αργότερα, ο Χατζηθεοδώρου υπερασπίστηκε τα χρώματα ενός ακόμα προσφυγικού σωματείου, της Μικρασιατικής Ένωσης Αθηνών.

⸎ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ. Ο Γιάννης Χατζηθεοδώρου σπούδασε Φυσική Αγωγή και στη συνέχεια παρακολούθησε σεμινάρια και μαθήματα γυμναστικής και μπάσκετ. Ξεκίνησε από παίχτης και προπονητής της Νήαρ Ηστ και μετά τον Πόλεμο, ο Χατζηθεοδώρου είχε πλέον αναδειχθεί σε μεγάλη μορφή του ελληνικού αθλητισμού. Ήταν επιφανής γυμναστής, περιζήτητος στους ελληνικούς συλλόγους. Υπήρξαν εποχές που προπονούσε τρία και τέσσερα διαφορετικά σωματεία κατά την ίδια σεζόν. Στην ίδια περίοδο χρησιμοποιήθηκε και ως διαιτητής μπάσκετ. Διαιτήτευε παιχνίδια με σοβαρότητα και αρκετή αυστηρότητα. Συνήθως, ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. του ανέθετε τα «δύσκολα» ματς.

⸎ΔΙΕΤΕΛΕΣΕ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ του Παναθηναϊκού, της Α.Ε.Κ., του Ολυμπιακού, της Νήαρ Ηστ, της Εθνικής Ελλάδας. Ως προπονητής μπάσκετ ανέλαβε το 1947, την ανδρική και γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού με εξαιρετική επιτυχία, καθώς οδήγησε την ανδρική ομάδα των Πειραιωτών και την οδήγησε σε μία πολύ μεγάλη επιτυχία: στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ελλάδας 1948-49. Από τον Ολυμπιακό μετακόμισε στο άλλο μεγάλο σωματείο τον Παναθηναϊκό με εξίσου εξαιρετικές επιτυχίες. Ανέλαβε εκτός από το μπάσκετ και το βόλλεϋ του συλλόγου. Στο μπάσκετ ανδρών κατέκτησε τα πρωταθλήματα Ελλάδας 1950 και 1951. Στο βόλλεϋ πανηγύρισε την κατάκτηση των πρωταθλημάτων Ελλάδας 1951 και 1952. Παράλληλα, με την ομάδα του Παναθηναϊκού προπονούσε και άλλα σωματεία, όπως την αγαπημένη του Νήαρ Ηστ και την ομάδα ποδοσφαίρου της Α.Ε. Παγκρατίου. Κορύφωση της μεγάλης καριέρας του ήταν το 1952, όταν ανέλαβε την προετοιμασίας της Εθνικής Ελλάδας για το προολυμπιακό τουρνουά. Ωστόσο, δεν παρέμεινε προπονητής της «γαλανόλευκης» για μεγάλο διάστημα. Αποχώρησε πριν από φιλικό τουρνουά στην Ιταλία, εξαιτίας διαφωνίας του με τους ανθρώπους του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Η διαφωνία αφορούσε ζητήματα της στελέχωσης της ομάδας. Μέσα στη δεκαετία του ’50 και του ’60, θα αναλάβει και άλλες φορές προπονητής της Εθνικής Ελλάδας. Τέλος, το 1961, γίνεται προπονητής και της Α.Ε.Κ.

⸎ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΝΗΑΡ ΗΣΤ. Όταν κατασκευάστηκε το γυμναστήριο της Καισαριανής ήταν εκ των υπευθύνων του. Διευθυντής τότε του γυμναστηρίου ήταν ο Δημήτριος Λέζος. Ο Χατζηθεοδώρου παρέμεινε για δεκαετίες στο πλευρό του. Παρέμεινε για όλη του τη ζωή κοντά στη Νήαρ Ηστ. Όλο αυτό το διάστημα ήταν το «δεξί χέρι» του διευθυντή του γυμναστηρίου Δημήτριου Λέζου και στη συνέχεια ανέλαβε ο ίδιος διευθυντής. Ήταν παντρεμένος με την καθηγήτρια Σοφία Ραρή (κυρία Σοσσώ).

**Το σημερινό κλειστό γήπεδο της Νήαρ Ηστ**

ΠΗΓΕΣ / ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

*Ανδρέας Οικονόμου: Ο στυλοβάτης του προσφυγικού μπάσκετ Γιάννης Χατζηθεοδώρου

*Εργασία του Λέανδρου-Ιωάννη Λεβιδά με τίτλο Η Ιστορία του Α.Ο. Near-East (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού), 2000.

*Σπύρος Τζόκας, ΝΗΑΡ ΗΣΤ, Μια ομάδα, μια Ιστορία.

*http://sport-retro.gr

*Εφ. «Ριζοσπάστης», 22 Αυγούστου 1933.

*Εφ. «Αθλητική Ηχώ», 25 Δεκεμβρίου 1947.

*Εφ. «Αθλητική Ηχώ», 19 Απριλίου 1952.