Η ΟΙΟΜΚΩ τίμησε την μνήμη του Νίκου Μαγγίνα

Σοφία Ορφανίδου: “Το αποτύπωμα του θα μείνει στην Ιστορία του Φαναρίου ως ενός αφοσιωμένου σε αυτό ανθρώπου που το αγάπησε με πάθος”

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ τίμησε σήμερα Σάββατο ,  10 Ιουλίου 2021, την μνήμη του αείμνηστου Νικολάου Μαγγίνα. Το   τρίμηνο ιερατικό Μνημόσυνο τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Βουλιαγμένης υπό του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ. Γρηγορίου Φραγκάκη, Αρχιγραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε  στον χώρο εκδηλώσεων του Ιερού Ναού φιλολογικό Μνημόσυνο , κατά το οποίο μίλησαν οι: Αρχιμ. κ. Γρηγόριος Φραγκάκης Αρχιγραμματεύς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου,  Νικόλαος-Γεώργιος Παπαχρήστου, Διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Ἐπικοινωνίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου ,  Σοφία Ορφανίδου, Εκδότρια “Επτάλοφος”  και Μαρία Χαραλαμπίδου Φιλόλογος, στέλεχος Ι.Μ. Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. 

Συντονιστής της εκδήλωσης:  Παντελής (Λάκης) Βίγκας , Άρχων Μ. Χαρτοφύλαξ του Οικουμενικού Πατριαρχείου . Χαιρετισμούς απηύθυναν εκπρόσωποι  συλλογικών φορέων. 

Σε σύντομη ομιλία της στο φιλολογικό μνημόσυνο του Νίκου Μαγγίνα η κυρία Σοφία Ορφανίδου , διεθύντρια του εκδοτικού οίκου “Επτάλοφος”, ανέφερε:

“Ο Νίκος έφυγε και σκόρπισε ανείπωτη θλίψη σε όλους εμάς που τον γνωρίσαμε και είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε μαζί του. 

Όλοι το πρωινό της 10ης Απριλίου πιστεύαμε πως κάποιος μας κάνει κακόγουστο αστείο.

Το ακούσαμε, το διαβάσαμε και δεν θέλαμε να το πιστέψουμε.

Ο Νικόλας μας ήταν σεμνός. Θα προτιμούσε τούτη τη στιγμή να μιλάμε για τα δίκαια του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, για τον ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ, την ΠΟΛΗ, για την Ρωμηοσύνη που με τόσο πάθος αγάπησε, παρά για ΕΚΕΙΝΟΝ.

Ο Νίκος είχε ένα στόχο την προβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Συνεργαστήκαμε αρκετά χρόνια κάνοντας ατέλειωτες συζητήσεις πάνω σε ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Άνθρωπος ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ. Δεν είχε το ΕΓΩ αλλά το ΕΜΕΙΣ στο ΦΑΝΑΡΙ.

Το αποτύπωμα του θα μείνει στην Ιστορία του Φαναρίου ως ενός αφοσιωμένου σε αυτό ανθρώπου που το αγάπησε με πάθος.

Υπεστήριξε με πάθος τις απόψεις του. Μέσα του έκρυβε την ψυχή μικρού παιδιού, αν και είχε περάσει τα 60 δεν έπαψε να έχει τα χαρακτηριστικά ενός ΕΦΗΒΟΥ.

Ήταν τρυφερός, πνευματώδης με ξεχωριστή αίσθηση του χιούμορ.

Ακόμη κι’ όταν ήτο θυμωμένος με κάποιον διέκρινες ότι ο θυμός αυτός έβγαινε από την ψυχή ενός ανθρώπου που δεν είχε κακία.

Μια ψυχή όμορφη και ελεύθερη.

Ο αείμνηστος Ν. Μαγγίνας με τον Ιερομόναχο (α) Επιφάνιο Παντοκρατορινό. ( Φανάρι, Φεβρουάριος 2020)

Λίγους τέτοιους ανθρώπους συναντάμε στην ζωή μας. Κάποιος από το Πατριαρχείο μας είπε κάποτε στον Παναγιώτατο «μετά από εσάς Παναγιώτατε ποιο γνωστός εδώ στο Φανάρι είναι ο Μαγγίνας». Μειδίασε ο Παναγιώτατος. Επιβεβαιώθηκε αυτό μετά την κοίμηση του. Ατελείωτες οι χειρόγραφες σημειώσεις του. Εκείνη η τσάντα και τι δεν περιείχε. Όλες οι ΕΙΔΗΣΕΙΣ ευχάριστες ή δυσάρεστες για το Φανάρι ήσαν εκεί.

Φίλος αγαπητός και πιστός. Σου χάριζε απλόχερα την φιλία του. Ήξερε να αγαπά χωρίς ιδιοτέλεια.

Σε μία από τις τελευταίες μας συναντήσεις ανεφέρθη σε κάποιο πρόσωπο. Του είπα: ΝΙΚΟΛΑ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ… Και τότε με το ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΥΦΟΣ μου λέει: «Μπά ! με ποιό δικαίωμα δεν σας αγαπά».

Ήταν ευγενής και ευαίσθητος. Εγνώριζε πώς τα παιδιά στο γραφείο αρέσουν τα ACI BADEM.  Σε κάθε επίσκεψη του δεν παρέλειπε να τα φέρει ζητώντας να πιεί και έναν ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΦΕ !

Έλεγε πως δεν υπάρχει ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ή ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΚΑΦΕΣ. Ο καφές είναι ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ. Είχε την θεωρία του για τον ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΦΕ.

Μέσα από το φωτογραφικό του έργο διακρίνεις την ευαισθησία του. Ο Νικόλας ήτο πάντα εκεί στο ΦΑΝΑΡΙ για εμάς. Τι να του ζητούσες και να μην σου το διεκπεραίωνε. Περιπτώσεις που έχρηζαν ιδιαίτερη αντιμετώπιση με περισσή διακριτικότητα τις αντιμετώπιζε. 

Είχα την τύχη να συνεργαστώ επί σειρά ετών μαζί του κ’ να εκτιμήσω το πάθος και το πείσμα του στις απόψεις του. Ανθρώπους σαν τον Νίκο δεν τους ΛΗΣΜΟΝΕΙΣ.

Καλή Ανάπαυση να έχεις Νικόλα μου ! Καλή Αντάμωση!”