Ο θυμός των Τούρκων

Του Κώστα Τσιλιμαντού*

Θύμωσαν,λέει, οι Τούρκοι φίλοι μας , εν ταυτώ και γείτονές μας, διότι ο πρωθυπουργός μας ονόμασε τα πρωτάκια- μουσουλμανάκια της Θράκης:έλληνόπουλα!.
 Είπε ο όνος τον αλέκτορα «ώ οία κεφαλή!».

Αρχίζοντας  από τα πρωτάκια της Πόλης και φτάνοντας μέχρι την  τελευταία τάξη του Δημοτικού, ανάγκαζαν όλα μας τα παιδιά κάθε πρωί,  πριν αρχίσει το μάθημα, αντί προσευχής, να λένε στην τουρκική γλώσσα το περίφημο «Τürküm doğruyum çalışkanım»κλπ είμαι Τούρκος, ευθύς, εργατικός…

Στο δε Γυμνάσιο, κάθε πρωί της Δευτέρας κάναμε έπαρση και κάθε Σάββατο την τελευταία ώρα του μαθήματος  υποστολή της τουρκικής σημαίας , παράλληλα ψάλλοντας κα τον τουρκικό εθνικό ύμνο!..

Σε κάθε μας γυμναστική επίδειξη, στο τέλος της χρονιάς, παρελαύναμε με την τουρκική σημαία, τα δε γυμναστικά προστάγματα  και οι ανακοινώσεις των αθλημάτων γινόταν από ομογενείς   καθηγητές, αλλά στην τουρκική γλώσσα.

ΠΌΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟ;

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους