Μουχαρέμ Ιντζέ

Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων της Τουρκίας, που ανησυχεί και προβληματίζει τον Ερντογάν.

Toυ Αλέκου Παπαδόπουλου

Όταν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Τουρκίας ανήγγειλε προ ημερών ως υποψήφιο του για τον προεδρικό θώκο, τον βουλευτή Γιάλοβας, Μουχαρέμ Ιντζέ, χρησιμοποίησα την αρχαία ελληνική ρήση «Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»”. Κακώς όμως και βεβιασμένα, όπως αποδεικνύεται, αφού διαπιστώνεται καθημερινά πόσο πολύ μπορεί και διεγείρει τα πλήθη, πόσο πολύς είναι ο κόσμος που συγκεντρώνει σε κάθε του εμφάνιση, πόσο τρανταχτά είναι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί σε βάρος του αντιπάλου του, πόσα εκατομμύρια είναι αυτοί που τον ακολουθούν στο διαδίκτυο και παράλληλα, το πιο χαρακτηριστικό, πόσο επικίνδυνο για τον ίδιο φαίνεται να τον θεωρεί ο εν δυνάμει πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Κράμα μιας Πόντιας και ενός Θεσσαλονικιού ο Μουχαρέμ Ιντζέ είναι νεότερος του αντιπάλου του κατά 10 χρόνια. Πανεπιστημιακής μόρφωσης, καθηγητής Φυσικής, διετέλεσε και διευθυντής σε διάφορα Λύκεια πόλεων της Ανατολής. Έγγαμος και πατέρας ενός γιου, που ο γάμος του είχε γίνει στην πλατεία χωριού της Γιάλοβας με τα ήθη και τα έθιμα των καταγόμενων από τη Θεσσαλονίκη Τούρκων. Από το 2002 εκλέγεται μόνιμα βουλευτής. Καταχειροκροτούμενος συνήθως για τους πύρινους λόγους του κατά του προέδρου Ερντογάν σε σημείο μάλιστα προ μηνών, από αντιπρόεδρος του Κοινοβουλευτικού Ομίλου του Κόμματος του, να διεκδικήσει για δεύτερη φορά και μάλιστα με πολλές αξιώσεις την Αρχηγία του. Προσόντα που, όπως αποδείχθηκε του αναγνώρισε και ο αρχηγός του, Κεμάλ Κιλτσντάρογλου, ο οποίος κρίνοντας τον θέλοντας και μη, ικανότερο του εαυτού του, του ανέθεσε τελικά, φυσικά με πόνο ψυχής, να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Γενικά ο Ιντζέ θεωρείται λαϊκιστής, παράλληλα όμως και ρεαλιστής, φανατικός πάντως Κεμαλιστής.
Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ενός “think tank” των αρχών και του πιστεύω του Ατατούρκ. Εμφανείς όμως σε γενικές γραμμές και οι αριστερόστροφες θέσεις του.” Η φτώχεια – λέει -έχει αυξηθεί ανησυχητικά και δεν μπορούμε συνέχεια να την παραβλέπουμε. Επιβεβλημένη η ειλικρίνεια και η αντιμετώπιση της πραγματικότητας με έργα και όχι μόνο λεκτικά. Όσον αφορά τον πλουραλισμό στις τάξεις του Κόμματος μας, αποτελεί πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα, αρκεί βέβαια να υπάρξει ο κατάλληλος μαέστρος που θα συντονίσει όλα τα διαθέσιμα όργανα.” ‘Απόψεις που οδηγούν ασυζητητί στο συμπέρασμα της επείγουσας πλέον ανάγκης αντικατάστασης του σημερινού αρχηγού του Κόμματος, που από το 1974, και μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ του Μπουλέντ Ετζεβίτ και του Νετζμεττίν Ερμπακάν Αρχηγού του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας, παρέμεινε στάσιμο σε ποσοστά, με βασικό υπαίτιο, όπως πολλοί υποστηρίζουν τον κ. Κιλιτσντάρογλου.
Γι΄αυτό άλλωστε και έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι επιβάλλεται η αλλαγή πορείας του Κόμματος τους, χρειάζεται ο εκσυγχρονισμός, χρειάζεται να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ δεξιάς και αριστεράς και όχι να παραμένει καθηλωμένο σε ότι κυριαρχούσε πριν 40 χρόνια.
Συμφιλιωτικός όμως και προς πάντες ο Ιντζέ. Θα αγωνισθεί όπως λέει, να γίνει πιστευτό, ότι στόχος του είναι να αγκαλιάσει όλους τους Τούρκους άσχετα με το Κόμμα στο οποίο είναι ενταγμένοι πολιτικά. Δεν θα ανήκω, είπε, στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, γι΄αυτό και παρέδωσα την κομματική μου ταυτότητα μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα μου. Η αποκατάσταση της δικαιοσύνης, η ανεξαρτησία της, υπόσχεται, θα είναι το πρώτιστο μέλημα του, δε διστάζει δε να αναφέρει ως καταδικαστέα τη διάκριση που γίνεται μεταξύ Σουνιτών και Αλεβήδων που ενώ το δημόσιο καλύπτει τα έξοδα λειτουργίας των τεμένων των πρώτων, αδιαφορεί μόνιμα για τα αντίστοιχα έξοδα των χώρων λατρείας των Αλεβήδων, από τους οποίους και πρέπει, πρόσθεσε, να ζητήσουμε συγγνώμη για την απαράδεκτη μέχρι τώρα συμπεριφορά μας.
Εντυπωσιακά όμως και τα ανοίγματα που επιχειρεί και προς τους Κούρδους, ευελπιστώντας ότι αν υπάρξει δεύτερος γύρος και επικρατήσει ο ίδιος της Ακσενέρ, τούτη τη φορά τον τελευταίο λόγο, θα έχει το Κόμμα τους, το HDP. Ίσως πάλι και στο πλαίσιο αυτού του σκεπτικού να κάλεσε προ ημερών τον Ερντογάν να αποφυλακίσει τον υπόδικο υποψήφιο τους και πρώην αρχηγό του Κόμματος Σελαχαττίν Ντεμιρτάς, ώστε να δοθεί σε όλους τους υποψήφιους η δυνατότητα να αναμετρηθούν σαν άνδρες, εν όψει των εκλογών της 24ης Ιουνίου.
Και θα αποτελέσει ασφαλώς ύστερα από 95 χρόνια, ένα πρόσθετο ανεκτίμητο βραχιόλι στο χέρι του Μουχαρέμ Ιντζέ η εμφάνιση του ως κληρονόμου όχι μόνο των αρχών του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, αλλά και των ακηδεμόνευτων σήμερα εκατομμυρίων οπαδών του, ασχέτως του αν οι διάδοχοι αυτού, της αρχής γενομένης από τον Ισμέτ Ινονού, αποδείχθηκαν μέχρι σήμερα ανάξιοι να ενισχύσουν τα θεμέλια της Τουρκικής Δημοκρατίας, την πορεία της οποίας δυστυχώς επιχειρεί ήδη ν΄αλλάξει ο Ερντογάν με πρότυπο δυστυχώς τα κρατούντα επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.