ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΑΝΤΙ ΤΟΥ ” ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΤΣΙΑ”

Του Αλέκου Παπαδόπουλου*

Βεβαίως και δεν θα άφηνε η αντιπολίτευση στην Τουρκία στο μονοπώλιο του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν τις καθημερινές εξάρσεις του όσον αφορά τις “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο και τα νησιά που ισχυρίζεται ότι κακώς διατελούν υπό ελληνική κατοχή. Ούτε φυσικά και θα μπορούσε να υστερήσει το πειθήνιο όργανο του, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Μπιναλή Γιλντιρίμ, στις φιλοπολεμικές τυμπανοκρουσίες του. Γι΄ αυτό και την επομένη της επανόδου του από την Ελλάδα, έσπευσε να ενορχηστρωθεί και εκείνος για να αρχίσει να εκπέμπει μαζί του ακριβώς στα ίδια κύματα. Παρόν λοιπόν τώρα στην πανεθνική συναυλία τόσο η Αρχηγός του νεοφώτιστου Καλού Κάμματος – τι καλού που αποδεικνύεται χειρότερο των άλλων- Μεράλ Ακσένερ με την οποία επιφυλάσσομαι να ασχοληθώ σε επόμενο άρθρο μου, όσο και ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Ο αποτυχημένος πολιτικός ηγέτης. Ο Αρχηγός του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος που επί τόσα χρόνια καρκινοβατεί μεταξύ 20 και 25% και που τούτη τη φορά θέλησε αξιοποιώντας την πάσα, που κακώς του έδωσε ο Πάνος Καμμένος, να εντυπωσιάσει με μια πιο συγκεκριμένη υπόσχεση . Ότι το 2019, έτος των εθνικών εκλογών στην Τουρκία, θα καταλάβει όχι μόνον την εξουσία με την ψήφο του τουρκικού λαού, και μάλιστα με ποσοστό που θα υπερβαίνει το 60% αλλά και τα ελληνικά νησιά ως να τα άφησε κάπου παρακαταθήκη και να παραμένουν στην διάθεση του.
Θερινής νυκτός όνειρα αμφότερα έτοιμα να του παραδοθούν!!!!.
Πρώτη είναι όμως η φορά που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προβάλλει επίσημα ανάλογες αξιώσεις και δεν τις διατυπώνει από πίστη σε αυτά που λέει, αλλ΄ απλούστατα για να προκαλέσει τον Ερντογάν τον πολιτικό αντίπαλο του και να τον εξωθήσει σε ακρότητες, εκ των προτέρων βέβαιος ότι ουδέν πρόκειται να επιτύχει και φυσικά θα εκτεθεί αδικαιολόγητα.
Εσφαλμένη κατά γενική ομολογία η πολιτική που ακολουθεί ο Ερντογάν στο κεφάλαιο των Τουρκοελληνικών σχέσεων. Εσφαλμένη η κατ΄αντιγραφή πολιτική του Τούρκου Πρωθυπουργού Μπιναλή Γιλντιρίμ. Εσφαλμένος τώρα και φαιδρός κατά βάθος ο “τσαμπουκάς” του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου , εξ ίσου όμως εσφαλμένοι και απαράδεκτοι είναι και οι λεονταρισμοί του Πάνου Καμμένου ο οποίος αντί να ακολουθήσει μια συνετή πολιτική, κακώς θεωρεί ψηφοθηρικό και εκμεταλλεύσιμο το όλο θέμα. Επαναλαμβάνοντας δε κάθε μέρα και στερεότυπα εκείνο το ” μολών λαβέ” οφείλει να συναισθάνεται και να συνεκτιμά παράλληλα τι μπορεί να συμβεί και ποιές θα είναι οι συνέπειες αν προκαλούμενος ο αντίπαλος και θέλοντας να αποδείξει ότι “έχει τα απαιτούμενα κότσια” γιατί αυτή είναι η πραγματική έννοια της αρχαίας ρητορικής φράσης του Λεωνίδα. Μας παρασύρει, φορώντας όπως συνηθίζει για το θεαθήναι μια ανάλογη στολή με κάπα, ολόσωμη φόρμα, μπότες καθώς και τα απαραίτητα αξεσουάρ που ασφαλώς τα βρίσκει στο Μοναστηράκι, σε μια περιπέτεια ανάλογη αυτής της Κύπρου. Εφόσον όμως ο λόγος για τον Κιλιτσντάρογλου, τον άνδρα που σχεδόν ουδείς γνωρίζει στην Ελλάδα, καλό θα είναι να ασχοληθούμε και με αυτόν. Βεβαίως σε συντομία γιατί κατά γενική ομολογία στερείται τα γνωρίσματα μιας αξιόλογης προσωπικότητας Αμφισβητήσιμη άλλωστε και η καταγωγή του. Κάποτε για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα είχε αποδώσει σε παραδρομή ή και μερική κώφωση του ληξίαρχου της εποχής εκείνης, ο οποίος όπως είπε, κατέγραψε το όνομα της μητέρας του κατά λάθος ως Γεμούς που είναι καθαρά Αρμένικο, του γένους των Ντερσίμ αντί του Γεμίς, που στα τουρκικά σημαίνει φρούτο. Το Ντερσίμ, που βρίσκεται σήμερα σε χώρο που ανήκει γεωγραφικά στην Τουρκία εθεωρείτο ένα μέρος ξεχωριστό για τους Αρμένιους, τους Ζαζά και τους Κούρδους που ζούσαν εκεί και λόγω της ορεινής του θέσης αποτελούσε ένα αδιάβατο καταφύγιο για επαναστάτες, αντάρτες και γενικά όσους διώκονταν. Έχει μεσολαβήσει όμως, πάντοτε για τον ηρωοφανή Κιλιτσντάρογλου, και άλλη μία …. ληξιαρχική μεταμφίεση.

Τούτη τη φορά στο επώνυμο του, που από Καράμπουλουτ έγινε Κιλιτσντάρογλου, γιατί όπως ισχυρίσθηκε υπήρχαν 7 οικογένειες με το ίδιο επώνυμο και δεν ήθελε να αποτελεί μια από αυτές. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι δεν το γούσταρε γιατί έφερε το ίδιο επώνυμο ένας σεσημασμένος ληστοσυμμορίτης της εποχής που ίσως και να ήταν συγγενής του. Υπάρχουν και άλλα πολλά στοιχεία σε βάρος της γενεαλογίας του που φέρεται συνδεόμενη και με τον φανατικό πολέμιο του Ατατούρκ Σεγίτ Ριζά, καθώς και κάποιες δηλώσεις του ιδίου που περιπλέκουν το θέμα ακόμη περισσότερο γιατί σε ανύποπτο χρόνο, νεαρός ακόμη, είχε πει ότι το όνειρο της ζωής του είναι να ερευνήσει τις ρίζες των Ντερσίμηδων, οπότε και καθίσταται πολύ πιο πιθανό συμπέρασμα το ότι η οικογένεια του έχει εξισλαμισθεί ή έχει αλλαξοπιστήσει. Ενδεχόμενα που τον καθιστούν ακόμη πιο φανατικό, ακόμη πιο ακραίο θέλοντας όπως πολλοί παρόμοιοι του να αποδείξει με τις θέσεις και τις πράξεις του ότι είναι πιο γνήσιος από του ακραιφνείς Τούρκους, τους γνήσιους Μουσουλμάνους. Ας προσθέσω όμως και τα άλλα στοιχεία που διαθέτω για να ολοκληρώσω το προφίλ του. Γεννήθηκε το 1948 στην πόλη Τούντζελη της Ανατολικής Ανατολίας και το 1971 αποφοίτησε της ΑΣΟΕΕ της Άγκυρας. Συνταξιοδοτήθηκε το 1999 ύστερα από μια συνεχή σταδιοδρομία στο Υπουργείο Οικονομικών αρχικά ως απλός υπάλληλος και στη συνέχεια ως διευθυντής διαφόρων Οργανισμών. Το 1999 θέλησε να πολιτευθεί αλλά ο τότε αρχηγός της Δημοκρατικής-Αριστεράς Μπουλέντ Ετζεβίτ , παρότι από έφηβος είχε εκδηλώσει τάσεις αριστερές απέφυγε να του δώσει το χρίσμα του υποψηφίου Το όνειρο του έλαβε σάρκα και οστά μόλις το 2002 οπότε και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Κων/πόλεως από το Λαϊκό Κόμμα. Το 2009 ορέχτηκε το Δήμο Κων/πόλεως ηττήθηκε όμως από τον Καντίρ Τοπμπάς ο οποίος από το 2004 εκλεγόταν συνεχώς δήμαρχος στην Πόλη. Τον Μάϊο του 2010 επωφελούμενος της παραίτησης του Ντενίζ Μπαϊκάλ για λόγους υγείας, τον διαδέχθηκε στην Αρχηγία του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που ίδρυσε ο Ατατούρκ και ανέλαβε μετά ο Ισμέτ Ίνονου. Θώκο που εξακολουθεί να διατηρεί παρότι επί πολλά έτη παρά τη μεγάλη κληρονομική βαρύτητα που έχει το κόμμα δεν κατόρθωσε να το απαγκιστρώσει πέραν του 25 και 26%. Το γεγονός εξ άλλου ότι προ ημερών συμπλήρωσε τα 69 χρόνια του βίου του ηλικία ορόσημο για τους περισσότερους πολιτικούς χωρίς να έχει επιτύχει κάτι ορατό είναι δε πολλά τα απωθημένα της πολιτικής του σταδιοδρομίας τον καθιστούν ακόμη πιο επικίνδυνο και επιθετικό.
Δεν υπήρξα πολιτικός, πρεσβεύω όμως ότι οι πολιτικοί πρέπει να ζυγίζουν κάθε λέξη που θα χρησιμοποιήσουν προτού την εκστομίσουν και θα ήταν πολύ πιο εποικοδομητικός ο ρόλος τους αν, στην προκειμένη περίπτωση, αντί του ” αν έχεις κότσια έλα” θύμιζαν στους Τούρκους αντιπάλους τους, τη σοφή παρακαταθήκη του Ατατούρκ “Ειρήνη στη χώρα ειρήνη στον κόσμο” που ενώ αφενός εξυπηρετεί τα αμοιβαία συμφέροντα αφετέρου πολλά διδάσκει και μάλιστα περιφρουρεί την ειρήνη διαχρονικά.

*Ο Αλέκος Παπαδόπουλος σε νεαρότατη ηλικία υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ”, που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την μετοίκησή του στην Αθήνα ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο “ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ”. Επίσης, είναι συγγραφέας βιβλίων.
-Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις του συγγραφέα τους.