Περί σεξουαλικής διαστροφής

ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ:ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΥΤΟΙΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ; Τήν  ἀπάντηση θά τή δώσεις ἐσύ ἀγαπητέ μουἀναγνώστη,  ὅταν θά διαβάσεις αὐτά πού ἀκολουθοῦν.

Του π. Χαραλάμπη Νεοφύτου*

Ἀνήκουμε      σάν κράτος στήν Εὐρωπαϊκή κοινότητα. Δυστυχῶς ὅμως, ὅπως φάνηκε,δέν κυριαρχεῖ ἐκεῖ ἡ χριστανική ἠθική, ἀλλά ὄπως φάνηκε, ἡ ἑκάστοτε  ἠγεσία τῆς Εὐρώπης   ἀνήκουν στή Νέα Τάξη Πραγμάτων πού καθοδηγοῦνται  ἀπό τούς Μασώνους και τούς Σιωνιστές πού ὁδηγοῦν τόν κόσμο στή βασιλείατου Αντιχρίστου. Ἡ ἀρσενοκοιτία  εἶναι τό πλέον βδελυχτό ἁμάρτημα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅπως θά δοῦμε στή συνέχεια, καί  γιά τό περάσουν, χωρίς διαμαρτυρία τῶν χριστιανῶν καί νά ξεγελάσουν τούς ἀκατήχητους κυβερνώντες,τό  κάλυψαν μέσα στο νόμο τῆς πολυπληθυσμικότηταςκαι τό στήριξαν και μέ νόμο που ἄν κάποιος διαμαρτυρηθεί κατηγορεῖται μέ ποινικό άδίκημα. Στή νῆσο τῶν Ἁγίων, τήν Κύπρο μας, τό θέμα αὐτό σάν νομοσχέδιο, κατετέθη στή βουλή ἀπό τόν ὑπουργό Εσωτερίκων,Σωκράτη Χάσικο,  και ψηφίστηκε σέ νόμο ἀπό τήν πλειοψηφία τῶν βουλευτῶνμας. Όχι μόνο αὐτό, ἀλλά καί τίς ἐκτρώσεις νομημοποίησαν, τό φόνο δηλαδή τοῦ ἀνυπεράσπιστουβρέφους. Εὔγε τους!! Ἔτσι ἔχουμε στό νησί μας, στό κράτος μας, ἕνα ἀντίθεο νόμο πού ἐκτοπίζει τή χριστιανική ἠθική καί περιφρονεῖ τήν Ἐκκλησία καί  τόν Σωτήρα και Λυτρωτή μας, πού ἔχυσετό αἶμα Του γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τή δουλεία του διαβόλου. Μ’ αὐτό, ἀπό νῆσο των Ἁγίων τήν κάναμε νῆσο τῶν ἀχρείων καί ἀσελγῶν,περιφρονώντας τόν Ἴδιο  τόν Δημιουργό μας. Δέν εἶναι τραγωδία ἀνείπωτη αὐτό τό αἴσχος;Καί τό χειρότερο εἶναι πού ὁ χριστιανικός μας κόσμος δέν κατάλαβε τό κακό πού ἔγινε καί σιωπᾶ καί θά δεχθεῖ πολλές δοκιμασίες γιά νά ξυπνήσει,ἄν τελικά ξυπνήσει, ἐπειδή κοιμοῦνται οἱ φύλακες καί ὁ λαός ἐπεναπαύεται.

Ἀλλοίμονο! «Ἂς δοῦμε ὅμως ποιὰ εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίαςσχετικὰ μὲ τὸ παρὰ πάνω θέμα. Δὲν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως ἀναφορά,οὔτε στὴν ἁγία Γραφή, οὔτε στοὺς ἁγίους Πατέρες, (οὔτε καν ὑπαινιγμός),ποὺ νὰ δικαιώνει τὸν ἰσχυρισμό, ὅτι ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο μὲ δύο δυνατότητες σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, τὸν ἐτερόφιλο καὶ τὸν ὁμόφιλο. Όπως εἶναι γνωστὸ ἀπὸ τὴν βιβλικὴ διήγηση τῆς Γενέσεως,οἱ συζυγικὲς σχέσεις ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἀποτελοῦν τὶς μόνες κατὰ φύσιν ἀνθρώπινες σχέσεις, μέσα στοὺς ὅρους τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ καὶ ὡς ἀντίδοτο, τρόπον τινά, τοῦ βιολογικοῦ θανάτου, ποὺ ἦταν ἀποτέλεσματοῦ πνευματικοῦ θανάτου, ἐξ’ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας. Εἶναι προφανὲς λοιπόν, ὅτι οἱ σεξουαλικὲς σχέσεις ἀνδρὸς μὲ ἄλλον ἄνδρα, ἢ γυναικὸς  μὲ ἄλλην γυναίκα, ἀποτελοῦν μία παρὰ φύσιν κατάσταση, ἕνα εἶδος σεξουαλικῆς διαστροφῆς, ξένο καὶ ἄγνωστο ὄχι μόνο στὸ ἀρχικὸ σχέδιο τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ στὸ σχέδιο τῆς οἰκονομίας του,μετὰ δηλαδὴ τὴν πτώση τῶν πρωτοπλάστων, ἀφοῦ μὲ μία τέτοιου εἴδους σχέση εἶναι ἀδύνατη ἡ ἀναπαραγωγὴ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τοῦτομαρτυρεῖ πέραν τῶν ἄλλων ἡ ἴδια ἡ ὀντολογία τῆς κατασκευῆς τοῦ ἀνθρώπου.Ἡ κατασκευὴ δηλαδὴ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τῶν γεννητικῶν ὀργάνων ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἀποτελοῦν τρόπον τινὰ ἕνα ὁδοδείκτη, ποὺ μᾶς δείχνει, ποιὰ εἶναι ἡ κατὰφύσιν σχέση καὶ ποιὰ ἡ παρὰ φύσιν.  Δεῖγμα τῆς ἀποστροφῆς τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτὸ τὸ πάθος εἴναι η καταστροφή του ἀρχαίου κόσμου μὲ τὸν κατακλυσμὸ τοῦ Νῶε. Αν ὁΘεὸς εἶχε δημιουργήσει ἀνθρώπινα ὄντα μὲ ὁμόφιλο σεξουαλικὸ προσανατολισμό,δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ καταστρέψει τον ἀρχαῖο κόσμο, διότι τότε θὰ ἐρχότανσὲ ἀντίφαση μὲ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό Του. Βλέποντας ὁ Θεὸς τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τοῦ Νῶε νὰ ἀθετοῦν τοὺς σεξουαλικοὺς νόμους, ποὺ ὁ ἴδιος ἔθεσεκαὶ ὅλη τους ἡ ζωὴ νὰ διέρχεται ζυμωμένη μὲ τὴν σεξουαλικὴ αὐτὴ διαστροφή,σὰν νὰ μεταμελήθηκε, ποὺ δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο καὶ ἀποφάσισε νὰτὸν καταστρέψει παιδαγωγικά, ἐνῶ συγχρόνως μὲ τὴν ἐξαίρεση τοῦ Νῶεἀπὸ τὴν καταστροφή, ἔδειχνε τὴν φιλανθρωπία Του καὶ τὴν προοπτική της  μελλοντικῆς σωτηρίας του ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο Σωτήρα Χριστό.  Τὸ ἴδιο αὐτὸ πάθος ὑπήρξε η αἰτία τῆς καταστροφῆςτῶν δύο ἀρχαίων πόλεων, τῶν Σοδόμων καὶ τῶν Γομόρρων. Ὅπως διηγεῖταιἡ Γραφὴ στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, οἱ κάτοικοι τῶν δύο αὐτῶν πόλεων εἶχανἐπιδοθεῖ τόσο πολὺ στὸ πάθος αὐτὸ καὶ εἶχαν φθάσει σὲ τέτοιο βάθοςκακῶν, ὥστε ὁ ἴδιος o Θεος θέλησε νὰ κατέβει προσωπικα,γιὰ νὰ δεῖ, ἂν πράγματι γίνεται μία τέτοιου εἴδους ἁμαρτία, σὰν νὰ μὴνπίστευε καλά, ἂν ἤταν δυνατον νὰ βρεθεῖ ἐπάνω στὴ γῆ μία τέτοια κακία:«Καταβὰς οὒν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρὸς μὲ συντελοῦνται,εἰ δὲ μὴ ἴνα γνῶ» (Γέν.18,13), λέγει χαρακτηριστικὰ τὸ βιβλικὸ κείμενο.Ἂν ὁ Θεὸς εἶχε δημιουργήσει ἀνθρώπινα ὄντα μὲ ὁμόφιλο σεξουαλικὸπροσανατολισμό, θὰ ἦταν πότε δυνατὸν νὰ θέσει στὸν ἑαυτὸ τοῦ ἕνατέτοιο ἐρώτημα; Ὄχι βέβαια, διότι τὸ ἐρώτημα αὐτὸ θὰ ἦταν τελείωςπαράλογο. Αργότερα, στὴ Μωσαϊκὴ Νομοθεσία, τὸ πάθος αὐτὸ χαρακτηρίζεταιἀπὸ τὸν Θεὸ ὡς βδέλυγμα: «Ὃς ἐὰν κοιμηθῆ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός,βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι. Θανάτω θανατούσθωσαν, ἔνοχοι εἰσὶν»(Λευϊτ.20,13).  Στὴν Καινὴ Διαθήκη ο ἀπόστολος Παῦλος στιγματίζειμὲ τὰ μελανότερα χρώματα στὶς ἐπιστολὲς τοῦ τὸ πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας:«αἳ τὲ γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν,ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησανἐν τὴ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνηνκατεργαζόμενοι» (Ρώμ.1,26-28). Δηλαδή: Οἱ γυναῖκες ἄλλαξαν τὴν φυσικὴνσχέσιν καὶ χρῆσιν μὲ τὴν παρὰ φύσιν. Ὅπως καὶ οἱ ἄνδρες ἄφησαν τὴν φυσικὴσχέση καὶ χρήση τῆς γυναικὸς καὶ κάηκαν ἀπὸ τὴν ἀσυγκράτητη φλόγα τῆςἐπιθυμίας μεταξύ τους, διαπράττοντες ἄρρενες μὲ ἄρρενες ἀπαράδεκτεςκαὶ ἄτιμες πράξεις. Στην Ἃ΄ πρὸς Κορινθίους επιστολη προσθέτει: «μὴ πλανάσθε·οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοί, οὔτε μαλακοί, οὔτε ἀρσενοκοῖται,[ἐννοεῖ τοὺς ὁμοφυλόφιλους], οὔτε πλεονέκται, οὔτε κλέπται, οὔτεμέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὒχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι»(Ἃ΄Κόρ.6,9-11).  Ὁ μεγάλος Πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας Αγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσοστομος λέγει σχετικὰ μὲ τὸ πάθος αὐτό: «Πάντα μὲν οὒν ἄτιμα τὰ πάθη, μάλισταδὲ ἡ κατὰ τῶν ἀρρένων μανία». Ὅλα τὰ πάθη εἶναι ἄτιμα, πάνω ἄπ’  ὅλα ὅμως ἄτιμο, ἀτιμότατο, εἶναι ἡ ὁμοφυλοφιλία.Καὶ συνεχίζει: Ὁποιοδήποτε ἁμάρτημα καὶ ἂν ἀναφέρεις, δὲν εἶναι ἴσομὲ αὐτὴν τὴν παρανομία, ἡ ὁποία ἀνατρέπει ὄχι μόνο τοὺς θετοὺς ἀνθρώπινουςνόμους, ἀλλὰ καὶ τοὺς νόμους τῆς φύσεως: «Καὶ ὅπερ ἂν εἴποις ἁμάρτημα,οὐδὲν ἴσον ἐρεῖς τῆς παρανομίας ταύτης… Οὐ γὰρ οἱ θετοὶ μόνον, ἀλλὰ καὶαὐτοὶ οἱ τῆς φύσεως ἀνατρέπονται νόμοι».

Η ομοφυλοφιλία στο Βυζάντιο

Σε ἄλλο σημεῖο ὀνομάζει τὴν    ὁμοφυλοφιλία «κολοφώνα τῶν κακῶν καὶ κεφάλαιον τῆς συμφορᾶς». Ἐπίσηςἕνας ἄλλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ὀ Άγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείαςγραφει ὄτι «Οὐδὲν γὰρ ἀληθῶς μυσαρώτερον ἢ ἀκαθαρτώτερον τῶν οὕτωπορνευομένων τὲ καὶ πορνευόντων». Ὁ Μέγας Βασίλειος στὸν Ζ΄ Κανόνα τοῦ συγκαταριθμεῖ τοὺς ὁμοφυλοφίλους μὲ τοὺς κτηνοβάτες, τοὺς φονεῖς,τοὺς φαρμακούς, τοὺς μοιχοὺς καὶ τοὺς εἰδωλολάτρες.  Οἱ ἱεράρχες μας,  ὅπως φαίνεται χειραγωγοῦνται ἀπό τά τερτίπια τοῦ κόσμου και ἐκκοσκικεύθησαν, ἀρκούμενοι στην  προβολή καί στήν επίδειξη καί στή φιλίατοῦ κόσμου τούτου καί ἀφῆκαν τόν πιστό λαό τοῦ Κυρίου νά πιστέψει στήν  ψεύτικη δικαιολογία ὅτι γεννῶνται ἀπότό Θεό τέτοιοι ἄνθρωποι και νά μήν διαμαρτυρηθεῖ κανένας.Οἱ Ἐπίσκοποί μας ἀντί νά εἶναι ὀφθαλμοί Κυρίου,καί νά αποκόψουν τούς ὑπεύθυνους τῆς ἀνομίας αὐτῆς ἀπό τήν Ἐκκλησία,ὄχι μόνο δέν τούς ἀπέκοψαν, ἀλλά και τούς δέχονται καί τούς τιμοῦν μέ τίς πρῶτες θέσεις στούς ναούς καί κάνουν καί πολιτικούς λόγους ἀκόμαμέσα στό ναό τοῦ Κυρίου. Ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἔδειξε πόσο λαμβάνει ὑπόψιν του τήν ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας, στή περίπτωση τῆς πανδημίας. Ἀντί νά καλέσει τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί νά τοῦ ἐκθέσει τί σκέφτεται νά κάνει, για νά βροῦν καί κάποιο τρόπο νά μήν στερήσουν τούς χριστιανούς από τή Θεία Κοινωνία, τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἀπεφάσισε τί θά κάνει καί μετά τἀ ἀνάφερε στόν Ἀρχιεπίσκοπο,  και αυτός νά πείσει τό λαό νά ὑπακούσει!.Νά ὑπακούσει σέ τί; Νά κλείσουν οἱ Ἐκκλησίες και νά μένουν ἀνοιχτές οἱ  ὐπεραγορές! Δύο μέτρα καί δύο σταθμά.Νά τρέφουμε τή σάρκα πού ἔχει ἡμερομηνία λήξεως καί θά λυώσει στόντάφο καί νά ἀφήνουμε τήν ἀθάνατη ψυχή στεριμένη ἀπό τροφή καί νεκρωμένηἀπό την πείνα!  Εἶναι αὐτές ἐνέργειεςχριστιανῶν ἠγετῶν: Ἀσφαλῶς ΟΧΙ.Τώρα μπορεῖς ἀναγνώστη μου νά δώσεις τήν ἀπάντηση στό ἀρχικό ἐρώτημα.Χριστιανοί.Ἄν συνεχίσουμε ἔτσι ἀδιάφοροι γιά αὐτά τά ἀντίθεα πού γίνονται, οἱ δοκιμασίες μας δέ θά ἔχουν τέλος, γιατί διώξαμε τή περιφρουριτική χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό το νησί μας.  Τελιώνοντας τίςλίγες αὐτές σκέψεις, πρέπει νά τονίσουμε ὅτι μέ τούς ἀνθρώπους πού  θεω-ροῦμε παραβάτες τῶν νόμο τοῦ Πλάστη μαςδέν έχουμε κανένα μῖσος. Τούς βλέπουμε σάν ψυχές τραυματισμένες  ἀπό τόν αἰώνιο ἐχρό τοῦ Θεοῦ, καί τοῦ ἀνθρώ-που,τό διάβολο, και τούς περι-μένουμε νά φροντίσουν νά ἀπο-θεραπευθοῦν, γιά νά τούςδεχθεῖ  καί αὐτούς ὁ Πανάγαθος Θεός στήν ἘκκλησίαΤου.Τό εὐχόμεθα αὐτό. Γιατί,«χαρά γίνεται ἐν οὐ-ρανῶ, ἐπ’ ἑνί ἁμαρτωλῶμετα-νοοῦντι».  

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.