Αιωνόβιος ο Β. Λυσσαρίδης

Βάσσος Λυσσαρίδης, Εκατοστά Γενέθλια, Ιδρυτής-ε.π. ΕΔΕΚ, Ν. Αναστασιάδης, Ποιητής- Ζωγράφος, Συνέντευξη ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ένα αιώνα ζωής συμπλήρωσε σήμερα , 13 Μαϊου 2020 , ο ιδρυτής , ιστορικός ηγέτης και επίτιμος πρόεδρος του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, Βάσος Λυσσαρίδης. Το 1969 ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ε.Δ.Ε.Κ., του οποίου υπήρξε Πρόεδρος μέχρι και τον Ιούλιο του 2001. Ο Βάσος Λυσσαρίδης είναι ο μόνος εν ζωή πολιτικός της παλαιάς φρουράς της Κύπρου.

Στον Βάσο Λυσσαρίδη ευχήθηκε με επιστολή και ανάρτηση στο tw ο πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος έγραψε: “Στον Βάσο Λυσσαρίδη, που η πορεία που ακολούθησε τον καταξίωσε ως άνθρωπο, γιατρό και πολιτικό, ολόθερμες ευχές για τα 100στα του γενέθλια. Η πολύτιμη προσφορά του στην πατρίδα, είναι παράδειγμα για όλους εμάς για εκπλήρωση του δικού μας ιστορικού χρέους απέναντι στον τόπο μας”.

Ο πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας , Προκόπης Παυλόπουλος , του ευχήθηκε τηλεφωνηκά και τόνισε ότι τον ευχαριστεί για “την σύνολη προσφορά του στον Ελληνισμό” . Ευχές έστειλαν ο πρόεδρος της Βουλής, Δ. Συλλούρης , και άλλλοι.

Ο Λυσσαρίδης γεννήθηκε στα Πάνω Λεύκαρα στις 13 Μαΐου 1920. Σπούδασε ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, εργαζόταν ως ιατρός και ήταν παντρεμένος με την Βαρβάρα Κόρνγουολ, που “έφυγε” από τη ζωή τον Μάρτιο του 2019.

Εξάσκησε γενική ιατρική και διετέλεσε Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου (1967-1981) γι’ αυτό και όλοι τον αποκαλούν “ο Γιατρός”. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε Πρόεδρος της Πανσπουδαστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, Γραμματέας της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακών Σωματείων και υπεύθυνος της Εθνικοτοπικής ΕΑΜ Κύπρου.

Πήρε μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Ε.O.Κ.Α. (1955-1959). Ως εκπρόσωπος της ΕΟΚΑ καταψήφισε τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, διότι πίστευε ότι νομιμοποιούσαν και με δική μας συνυπογραφή την πολιτικοστρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας, στηριζόταν σε φυλετικές διακρίσεις, και διότι το σύνταγμα ήταν μη λειτουργικό και θα οδηγούσε σε αδιέξοδα με αρνητικές επιπτώσεις εις βάρος του Κυπριακού λαού. Μετά το πραξικόπημα στην Ελλάδα και την επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας, συνεργάσθηκε με τις αντιστασιακές οργανώσεις του Ελληνικού λαού ενάντια στη χούντα και κυρίως με το ΠΑΚ με ηγέτη τον Ανδρέα Παπανδρέου. Πρωτοστάτησε στην αντίσταση ενάντια στην ΕΟΚΑ Β και κατά του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 και του μεταπραξικοπήματος. Στην σύσκεψη ηγεσιών (νομίμων και παρανόμων) στο Γ.Δ.Π. την 15η Αυγούστου ματαίωσε την υπογραφή του σχεδίου Γκιουνές στην παρουσία πολλών δεκάδων ένστολων οπλοφόρων και επέμενε ότι η νομιμότητα επανέρχεται μόνο με την επάνοδο του νομίμως εκλεγέντος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Τα όπλα σίγησαν. Όμως στις 30 Αυγούστου έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του στην οποία σκοτώθηκε ο αγωνιστής ποιητής Δώρος Λοϊζου. Συνέχισε τον αγώνα ενάντια στο μεταπραξικόπημα μέχρι την επιστροφή του Μακαρίου. Εκλεγόταν ανελλιπώς βουλευτής από το 1960 μέχρι το 2006 και την περίοδο 1985-1991 διετέλεσε Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής.

Διετέλεσε αντιπρόεδρος του AAPSO από το 1961. Το Αφρικανοασιατικό Κίνημα. (Afro-Asian Solidarity Organization) ήταν μια μαζική μη κυβερνητική οργάνωση με εθνικές επιτροπές σε περισσότερες από 90 χώρες στην Ασία και την Αφρική, και με επιτροπές συμπαράστασης στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.

Επίσης , ο Λυσσαρίδης ήταν γ.γ. του ICSA (Διεθνής Επιτροπή ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις και για την απελευθέρωση του Mandela). Έκανε αναρίθμητα ταξίδια και συνεδρίες στην Ευρώπη για αυτό το θέμα και για συλλογή χρημάτων αλλά πολύ περισσότερο για πολιτική και ηθική ενίσχυση και του κινήματος. Είχε σχέσεις με τα εθνοαπελευθερωτικά κινήματα της Αφρικής και τους ηγέτες των εθνοαπελευθερωτικών κινημάτων. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με τον Νέτο, Γκαμπράλ, Μοτλάνε, Σαμόρα Μασιέλ, Μαρσελίνο Ντο Σάντος, Κάστρο, Άραφατ, Βίλι Μπραντ, Μιτεράν, Όλαφ Πάλμε , τον Ανδρέα Παπανδρέου και άλλους.