65 χρόνια από από τον αντιαποικιακό αγώνα
Αναστασιάδης: Φανήκαμε ανάξιοι να υπηρετήσουμε την πατρίδα μας.
Κάτω από τα περιοριστικά μέτρα, που έχουν επιβληθεί για την πανδημία του κορονοϊού η Κύπρος τίμησε σήμερα την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955, μέρα κατά την οποία άρχισε ο αντιαποικιακός αγώνας κατά της Βρετανίας.
Μιά από τις πιο θλιβερές σελίδες του αγώνα ήταν η στάση της βασίλισσας της Βρετανίας, Ελισάβετ , της οποίας , λόγω της πανδημίας, ο γιός της Κάρολος ματαίωσε ( ίσως αυτό να είναι θετικό) την επίσκεψη του στην Κύπρο. Η άτεγκτη βασίλισσα, παρά τις παγκόσμιες εκκλήσεις, αρνήθηκε να δώσει χάρη στον 18χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, δεν πτοείται. Στο τελευταίο γράμμα του έγραψε : «Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»
Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγήθηκε στην αγχόνη, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή άνοιξε και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης πέρασε στην αιωνιότητα.
Άφησε πίσω του, εκτός από το ηρωϊκό παράδειγμα του , μια μεγάλη παρακαταθήκη ποιημάτων για την Ελλάδα, την Ελευθερία και τον έρωτα. Το πιο χιλιοτραγουδισμένο είναι και θα είναι το ποίημα του (5.12. 1955) “ΘΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ” :
“Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά.
Θ’ αφήσω αδέρφια, συγγενείς
τη μάνα τον πατέρα
μες στα λαγκάδια πέρα
και τις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά
θάχω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι
βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά,
θαρθεί το καλοκαίρι
τη Λευτεριά να φέρει
σε πόλεις και χωριά.
Μα δεν μπορώ να καρτερώ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ
θα μπω σ’ ένα παλάτι
το ξέρω θαν’ απάτη
δε θάναι αληθινό.
Μες στο παλάτι θα γυρνώ
ώσπου να βρω το θρόνο•
βασίλισσα μια μόνο
να κάθεται σ’ αυτόν.
Κόρη πανώρια, θα της πω,
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου,
μονάχ’ αυτό ζητώ.
Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σάς. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα «χαμένον αδερφό», έναν παλιό του φίλο,
Ας πάρει μιαν ανηφοριά,
ας πάρει μονοπάτια
να βρει τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά.
Με την Ελευθεριά μαζί
μπορεί να βρει και μένα.
Αν ζω θα μ’ εύρη εκεί”.
Το πρωί στα “Φυλακισμένα Μνήματα” αναπέμφθηκε τρισάγιο και έγινε κατάθεση στεφάνων από τον πρόεδρο Αναστασιάδη, τον πρόεδρο της Βουλής, Δημήτρη Συλλούρη , και άλλους.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης , σε γραπτή δήλωση , αναφέρει πως το όραμα, οι αρχές και οι αξίες που ενέπνευσαν και καθοδήγησαν τους αγωνιστές του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-‘59, ας γίνουν, μέσα από την πίστη και την αρραγή ενότητα των πολιτικών δυνάμεων και του λαού, η δύναμη για την επίτευξη των εθνικών μας στόχων.
Σημειώνει πως “τιμούμε σήμερα τους αρχηγούς του έπους, τον εθνάρχη Μακάριο και τον στρατηγό Διγενή, τιμούμε τα παλληκάρια της Οργάνωσης που έδωσαν τη ζωή τους, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, όσους παραμένοντας ασύλληπτοι με την καθολική στήριξη του Ελληνισμού της Κύπρου, απάλλαξαν τη μικρή μας πατρίδα από τον αγγλικό ζυγό”.
Επίσης , επεσήμανε: ” Καθήκον δικό μας δεν είναι μόνο η διά λόγων απόδοση τιμής, αλλά η δι’ έργων ανταπόδοση αυτών που τους χρωστούμε. Μας παρέδωσαν μια πατρίδα ελεύθερη και εμείς φανήκαμε ανάξιοι να την υπηρετήσουμε. Το εγώ επικράτησε του εμείς, ο διχασμός και η εθνοκαπηλεία επέτρεψε στη Χούντα των Αθηνών τη διάπραξη μιας προδοσίας με καταστροφικές συνέπειες, ανάλογες της Μικρασιατικής τραγωδίας”.
Ο κ. Αναστασιάδης τονίζει πως η πατρίδα μας, εδώ και 45 χρόνια βιώνει το καθεστώς της κατοχής μεγάλου μέρους της, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και εκτοπισμένους. “Η Τουρκία είναι και πάλι παρούσα με χιλιάδες κατοχικό στρατό και έποικους. Τα τετελεσμένα παγιώνονται, ενώ η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας δέχεται νέες ασύμμετρες απειλές. Το χρέος και ο στόχος όλων είναι η απελευθέρωση και η επανένωση της χώρας. Ένα χρέος που θα πραγματωθεί μόνο μέσα από την ενότητα, τον αλληλοσεβασμό, τον πραγματισμό και την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης”, καταλήγει η δήλωση του προέδρου.
“O αγώνας της ΕΟΚΑ παραμένει ένα λαμπρό υπόδειγμα και αστείρευτη πηγή έμπνευσης και μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη και κουράγιο τώρα που, μέσα σε διαφορετικές συνθήκες και με άλλα μέσα, έχουμε και πάλι αγώνα να κάνουμε για να τερματίσουμε την τουρκική κατοχή”, αναφέρει ο υπουργός Παιδείας Πρόδρομος Προδρόμου, σε μήνυμα για την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955.
Ο υπουργός αναφέρει ότι αυτή τη μέρα της μεγάλης εθνικής επετείου “πρέπει όμως να αναλογιστούμε και όλα τα λάθη που έγιναν έκτοτε και να αντλήσουμε συμπεράσματα και από κάποιες μεγάλες αστοχίες, αλλά και την καπηλεία ακόμα που έγινε στο όνομα εκείνων των ίδιων ιδανικών, οδηγώντας στο βάραθρο της προδοσίας όπου έσυρε την Κύπρο το δικτατορικό καθεστώς.
Ας μας εμπνεύσουν η φιλοπατρία, η ευψυχία και το υψηλό ήθος του μεγάλου εκείνου αγώνα που ξεκίνησε με την εξέγερση της 1ης Απριλίου 1955 και ας μας δώσουν θάρρος, αποφασιστικότητα, αλλά και σύνεση”.
Έτσι , καταλήγει ο κ. Προδρόμου, “θα συνεχίσουμε σθεναρά τις προσπάθειες, με υπόδειγμα τη σύμπνοια που επέδειξαν οι Κύπριοι αντιμετωπίζοντας την αγγλική κατοχή, μέχρι την πλήρη απελευθέρωση και από την τουρκική κατοχή, αλλά και απαλλαγή από τη συνεχή επιβουλή της Τουρκίας”.
*Διαβάστε την μαρτυρία του Παπαντώνη: Από την αγχόνη στην αθανασία!
