15 ταβέρνες της παλιάς Αθήνας

Νόστιμο φαγητό, ατμόσφαιρα και ιστορία πάνε χέρι χέρι σ’ αυτά τα αυθεντικά αθηναϊκά μαγαζιά.

Ταβέρνα του Κατσόγιαννου

Η πιο παλιά και ιστορική ταβέρνα της Δραπετσώνας λειτουργεί στο ίδιο σημείο από το 1930. Η ιστορία της ξεκινά ως γαλακτοπωλείο, όταν ο Γρηγόρης Κατσόγιαννος έδινε γάλα, έφτιαχνε βούτυρο και παγωτό καϊμάκι ξακουστό σε όλη την γειτονιά. Το γαλακτοπωλείο εξελίχθηκε σε μπακαλοταβέρνα και τελικά έγινε κανονική ταβέρνα που σήμερα σερβίρει ακόμα καϊμάκι για επιδόρπιο. Μπορεί να έχει μεγάλη ιστορία και φοβερή ατμόσφαιρα, αλλά αυτό που μας κάνει να πηγαίνουμε ξανά και ξανά είναι το φαγητό. Τα κεφτεδάκια με ούζο είναι όνειρο, τραγανά και νόστιμα. Η χοιρινή τηγανιά με μουστάρδα και μπούκοβο είναι ζουμερή και τέλεια πικάντικη. Η συκωταριά αλλά και το μοσχαρίσιο συκώτι λιώνουν στο στόμα και πάνε πολύ με το κρασί. Τα παϊδάκια είναι από τα πιο νόστιμα που έχουμε δοκιμάσει στην Αθήνα και ταιριάζουν ιδανικά με τη χειροποίητη μελιτζανοσαλάτα. M.Π.

Αγίου Παντελεήμονος 15, Δραπετσώνα, Τ/ 210-46.13.209

Ταβέρνα του Βαρδή

Στην ίδια θέση από τη δεκαετία του 1920, με κλασική ατμόσφαιρα ταβέρνας. Αυλή με πρασινάδες και γιασεμιά, γυάλινο δάπεδο για να βλέπεις τα γιγάντια κρασοβάρελα στο υπόγειο, και στην κουζίνα ολόκληρη η φαμίλια πάνω από κατσαρόλες, τηγάνια και ψησταριές, να φτιάχνει πιάτα και μεζέδες σε μικρή μεν ποικιλία, αλλά αλησμόνητης νοστιμιάς. Από μεζεδάκια αγαπάμε πολύ τα τηγανητά καλτσούνια γεμιστά με τυρί, τραγανά και χρυσαφένια, περιχυμένα με μέλι. Σπεσιαλιτέ φημισμένες: το τέλεια ψημένο μοσχαρίσιο συκώτι, το κατσικάκι τσιγαριαστό με πυκνή σάλτσα και τραγανές τηγανητές πατάτες και όλα τα πιάτα της ώρας. Β.Κ.

Καισαρείας 9, πλατεία Υμηττού, Τ/210-76.29.972

Λελούδας

Τριγύρω δεν έχει παρά μάντρες, βενζινάδικα και μεταφορικές. Φτάνοντας όμως στον Λελούδα θα καταλάβεις ότι άξιζε η διαδρομή. Το ιστορικό οινομαγειρείο που άνοιξε το 1928 άντεξε πόλεμο, εμφύλιο, χούντα και μεταπολίτευση, απανωτές οικονομικές κρίσεις και, ευτυχώς, δεν εκσυγχρονίστηκε ποτέ. Μας θυμίζει τον δρόμο της απλότητας με κεφτεδάκια με φρεσκαλεσμένο κιμά, ζυγούρι κοκκινιστό, βακαλάο Ισλανδίας σκορδαλιά, ρεβύθια κοκκινιστά με ρέγγα στον φούρνο, βιολογική φάβα και φασόλια Φενεού, τηγανητές πατάτες Νάξου με κιμά και ξερή μυτζήθρα Καλαβρύτων, σταφύλι από τα Μεσόγεια ή δαμάσκηνο γλυκό φούρνου. Το μαγαζί έχει καθιερωθεί σαν στάση για τα διερχόμενα φορτηγά και τις νταλίκες που βγαίνουν για Εθνική αλλά μαζεύει ετερόκλητο κοινό. Οι ιστορίες που ασκούνται στα γύρω τραπέζια είναι από μόνες τους λόγος επίσκεψης. Ν.Μ.

Σαλαμινίας 8-10, Βοτανικός, Τ/210-34.64.167

Οικονόμου

Ιστορία ενός αιώνα παρά κάτι. Ο Γιάννης Οικονόμου άνοιξε την ταβέρνα το 1930 στα Πετράλωνα, δεν είναι όμως μόνο η παλαιότητα που την κάνει ξεχωριστή. Η ήσυχη της λάμψη έρχεται από τη φροντίδα που δείχνουν μέχρι σήμερα οι άνθρωποι του μαγαζιού- σα να μαγείρευαν για το σπίτι τους και ακόμα καλύτερα. Ο κατάλογος μια γλυκιά επανάληψη που δεν σταματάμε να λαχταράμε: αρνάκι στον φούρνο με πατάτες βουτηγμένες στη νοστιμιά, λαχανοντολμάδες υποδειγματικοί, πίτες με χοντρό φύλλο και πάνω απ’ όλα τα λαδερά. Οι βούτες με καλό ψωμί σε μελιτζάνες, μπάμιες και φασολάκια είναι το θερινό highlight του. Γ.Π.

Τρώων 41 & Κυδαντιδών, Άνω Πετράλωνα, Τ/210-34.67.555

Αξώτης

Ιστορικό, συνοικιακό ταβερνείο με ντελικάτα, ροδαλά παϊδάκια και λεπτοκομμένες τηγανητές που θα ζήλευε και το «L’Abreuvoir». Ανάμεσα στις άλλες νοστιμιές του: η ζουμερή χοιρινή μπριζόλα, το ξεροψημένο σαγανάκι με κεφαλοτύρι, το χειροποίητο, η αληθινή τυροκαυτερή και ο μπακαλιάρος σκορδαλιά. Τα απολαμβάνουμε με φόντο το παλαιάς κοπής ντεκόρ- ραμποτέ επένδυση στους τοίχους, μια συστοιχία με επιβλητικές βαρέλες, διακοσμητικά. Α.Ρ.

Παπαρσένη 15, Πολύγωνο, Τ/210-64.59.130

Το Δίπορτο

Γωνία Σωκράτους και Θεάτρου και δέκα σκαλοπάτια κάτω, το Δίπορτο. Η υπόγεια ταβέρνα του Βάρναλη, των τουριστών που φωτογραφίζουν ανελέητα το μοναδικό σκηνικό, του κυρ Δημητρη με την λευκή πουκαμίσα εργασίας, της Αθήνας. Ξύλινες καρέκλες και λαδόκολλα αντί τραπεζομάντηλου στα τραπέζια. Το φαγητό 4-5 πιάτα ημερησίως: χυλωμένη ρεβυθάδα που ξεχειλίζει στο πιάτο της, ψιλό γοπάκι στη σχάρα, καμιά φασολάδα, φάβα, χόρτα, πατάτες γιαχνί με σέλινο. Στην, μάλλον, παλαιότερη ταβέρνα της πόλης (οι πρώτες ιστορικές αναφορές γι’ αυτή ξεκινούν το 1911) όλα αλλάζουν και όλα παραμένουν ίδια. Γ.Π.

Σωκράτους 9 & Θεάτρου, Τ/210.32.11.463

Η Κληματαριά

Ελληνικές παραδοσιακές συνταγές μαγειρεύονται στις κατσαρόλες και τις custom made γάστρες της Κληματαριάς για να σερβιριστούν στον όμορφο κήπο με τις κληματαριές. Με έτος ίδρυσης το 1927, ετούτο το μαγειρείο αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Δοκιμάστε σαλιγκάρια στιφάδο, γίγαντες πλακί, εξαιρετικούς λαχανοντολμάδες και σπιτικές πίτες. Από τις γάστρες με το πυρόχωμα βγαίνει το αρνάκι που λιώνει στο στόμα και το χοιρινό κότσι με τις πατάτες- όνειρο. Γ.Π.

Πλατεία Θεάτρου 2, Τ/210-32.16.629

Ειδικόν

Σαν σκηνικό από ελληνική ταινία του ‘60, αλλά πέρα για πέρα αυθεντικό. Υπήρξε στέκι του Τσιτσάνη και του Καζαντζίδη, και το φαγάκι εκεί είναι on repeat: φάβα, κεφτέδες και φέτα Καλαβρύτων, καγιανάς επάνω σε ψιλές ψιλές τηγανητές πατάτες, ομελέτα με κορν μπιφ. Στη Δραπετσώνα, πίσω από τα παλιά καπνεργοστάσια του λιμανιού, στη γωνία των δυο κεντρικών δρόμων που οριοθετούν Πειραιά και Ταμπούρια η ορίτζιναλ μπακαλοταβέρνα μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες υψηλής γαστρονομίας αλλά για κάποιο λόγο λειτουργεί σα θεραπεία. Κουμάντο κάνει πλέον ο εγγονός του Αριστείδης Παπακωνσταντίνου που άνοιξε το μαγαζί στις αρχές της δεκαετίας του ‘20. Ν.Μ.

Ψαρών 38 και Σαλαμίνος, Πειραιάς, Τ/210- 46.12.674

Σκυλόδημος

Μπακαλοταβέρνα αυθεντική, χωρίς «σαν» και «δήθεν». Θα ψωνίσεις τα απαραίτητα, από κονσέρβα ντομάτας, όσπρια, απορρυπαντικό για τα πιάτα μέχρι ένα φαράσι, και θα περάσεις στο μέσα δωμάτιο, στη σάλα, για να φας και να στηλωθείς. Σε λίγη ώρα θα γίνεις μια παρέα με τους διπλανούς και θα φας φάβα, ψαράκια στο τηγάνι (τηγανίζονται έξω στη μικρή αυλή), βραστά χόρτα, πατάτες τηγανητές, ωραία κεφτεδάκια και ό,τι έχει εκείνη την ημέρα ο Φίλιππος. Μ.Β.

Δεληγιώργη 16 και Σκυλίτση, Περαιάς, Τ/6945-059.328, 211-40.80.630

Κουτρούλης

Η υπόγεια ταβέρνα του Γιώργου λειτουργεί για περισσότερα από 50 χρόνια. Τζάκι, υφαντά, πολλά κεραμικά πιάτα να διακοσμούν τους τοίχους φτιάχνουν την ατμόσφαιρα της παλιάς αθηναϊκής ταβέρνας, που ποτέ δεν πεθαίνει. Από τα πρώτα πάρτε την στριφτή τυρόπιτα, σαλάτα εποχής, οπωσδήποτε πατάτες στο τηγάνι – λευκοτηγανισμένες- και κάντε χώρο για κοκκινιστά γαρδουμπάκια και λαχανοντολμάδες με γυαλιστερή δεμένη σάλτσα. Με αυτά και μια μερίδα παϊδάκια, θα νιώσετε βασιλιάδες. Όλα τα κρεατικά όπως και τα παϊδάκια, κόβονται επί τόπου, την ώρα της παραγγελίας. Μόλις ακούσετε τον μπαλτά να κοπανάει στην κουζίνα, να ξέρετε πως το φαγητό σας ετοιμάζεται. Προσοχή, δεν έχει ταμπέλα. Μην προσπεράσετε. Ν.Δ.

Βαρίκα 8, Ν. Φιλοθέη (σύνορα με Αμπελόκηπους), Τ/210-69.13.542

Καπηλειό του Ζάχου

Το μαγαζί το άνοιξε ο Βασίλης Μπαταγιάνης στη δεκαετία του 1960. Γρήγορα απέκτησε φήμη για το καλό του κρασί, προσελκύοντας τους πότες της γειτονιάς αλλά και τον εργατόκοσμο, που είτε έπαιρνε κρασί για το σπίτι ή το έπιναν εκεί, τσιμπώντας και κανένα μεζέ. Σήμερα ανήκει στον Χρήστο Ζάχο, Καμινιώτη μια ζωή, ο οποίος ήταν πελάτης του παππού Μπαταγιάννη. Έχουν πάντα φρέσκο ψαράκι για τηγάνι –γαύρο, μαρίδα, μπακαλιαράκια-όνειρο, κουτσομούρα, μπαρμπουνάκι- όπως και καλαμάρια, χταπόδια, γαρίδες και καραβίδες, αν έχει η αγορά. Στο τέλος, κερνάνε ένα γλυκάκι όλο νοστιμιά, κόκκινο μήλο Ζαγοράς, κομμένο σε φέτες και από πάνω σπιτικό γλυκό του κουταλιού βύσσινο. Μ.Π.

Κομοτηνής 37, Καμίνια, Τ/ 210-48.13.325

Στέλιος- Χωριάτικη Ταβέρνα

Περισσότερα από 45 χρόνια ανάβουν τα κάρβουνα αυτής της ταβέρνας στο λόφο Πανί. Στον κατάλογο θα βρείτε όλα τα γνωστά ορεκτικά, περίπου δέκα σαλάτες, εξαιρετική φέτα από τον Τσατσούλη στη Βυτίνα και μεγάλη ποικιλία από κρεατικά, όπως κοτόπουλο, χοιρινό, μοσχάρι σε διάφορα κομμάτια που μπαίνουν στη σούβλα ή στη σχάρα, μέχρι και πανσέτα από αγριογούρουνο έχουν. Ξέρουν πώς να χειριστούν τα κομμάτια από τα αμνοερίφια, ψήνουν υπέροχα την αρνίσια συκωταριά στα κάρβουνα. Τα παϊδάκια τους είναι λεπτοκομμένα, κρατάνε ωραία στο κόκαλο και μένουν ζουμερά. Είναι σωστά στο αλάτισμα και δεν χρειάζονται κανένα άλλο άρτυμα για να νοστιμέψουν. Ρωτήστε αν έχουν αρνί στη σούβλα, συνήθως είναι λουκούμι. Διαθέσιμα λίγα εμφιαλωμένα κρασιά. Ν.Δ.

Λ. Ιωνίας 198, Άλιμος, Τ/ 210-98.19.014

Ρεμούτσικο

Το ημερολόγιο έγραφε 1982 όταν ο Κώστας Δήμας πήρε την απόφαση να μετατρέψει το πατρικό του σπίτι, πολύ κοντά στο ναό του Αγίου Δημητρίου, σε ταβέρνα. Με τους δυο του γιους να συνεχίζουν την παράδοση, τα ζουμερά παϊδάκια, αρνίσια και προβατίνας, με ψαχνό ζουμερό και λιπάκι που λιώνει στο στόμα παραμένουν από τα πιο δυνατά του χαρτιά, πλην όμως η σχάρα κι οι σούβλες έχουν κι άλλα ωραία να επιδείξουν: μπιφτέκια, λουκάνικα, ροδοψημένες πανσέτες, σπαλομπριζόλες, ένα πολύ καλό κοντοσούβλι… Αλλά πιθανόν να τα ξέρεις ήδη αυτά. Η βιτρίνα με τα κρέατα, που βλέπεις με το που μπαίνεις, τα έχει μαρτυρήσει (σχεδόν) όλα. Α.Σ.

Αγίου Δημητρίου 120, Άγιος Δημήτριος, T/210-97.04.515

Τα Φιλετάκια

Η Δάφνη είναι μία από τις πιο ωραία διατηρημένες παλιές γειτονιές της Αθήνας και κρύβει γαστρονομικά διαμάντια. Τέτοιο είναι τα Φιλετάκια, μια ταβέρνα-ψησταριά που λειτουργεί από το 1966 και έχει γίνει must προορισμός για τους λάτρεις του καλού κρέατος. Τα φιλετάκια (χοιρινά και κοτόπουλου) τους έχουν κάνει διάσημους, αλλά δεν σερβίρουν μόνο αυτά. Στην ταβέρνα μπορείτε να φάτε μοσχάρι «αντρεκότ» ψημένο εξαιρετικά, πατάτες κομμένες στο χέρι και ζουμερό χωριάτικο λουκάνικο. Μ.Π.

Εθνάρχου Μακαρίου 126 και Δράμας, Δάφνη, Τ/210-97.30.682

Καπετάνιος

Στη Λεύκα, παλαιά εργατοσυνοικία μεταξύ Καμινίων και Πειραιά, ανάμεσα σε μηχανουργεία, φαναρτζίδικα και ερειπωμένες αποθήκες βρίσκεται ο «Καπετάνιος», ψαροταβέρνα λαϊκή, λαϊκότατη, με πάμφρεσκο, πάμφθηνο ψάρι. Το περιβάλλον καλτ, τα σερβιρίσματα άτσαλα. Όμως το σέρβις ευγενέστατο και το φαγητό απλό και νοστιμότατο. Παραγγείλτε από πριν ψαρόσουπα. Δοκιμάστε τα τηγανητά καλαμάρια (λουκούμι), το χταπόδι και τις γαρίδες στη σχάρα (ζητήστε να μη σας τις παραψήσουν). 40 χρόνια στο ίδιο απίθανο πόστο, 40 χρόνια σταθερή συνεργασία με ψαράδες που τους φέρνουν πρώτο πράγμα. Α.Ρ.

Τενέδου 4, Πειραιάς, Τ/210-42.06.539

Τσομπανάκος

«Φρούτα του δάσους» θα σας τα πει ο σερβιτόρος. Εννοεί τα υποδειγματικά παϊδάκια – τελευταία στη λίστα που θα απαγγείλει και πάντα πρώτη επιλογή στην παραγγελία μας. Ο Τσομπανάκος είναι μια παμπάλαια ταβέρνα στην Καισαριανή, ένας μικρόκοσμος φτιαγμένος από αντίκες και αναμνηστικά, που πρωτοάνοιξε το 1954 ένας μικρασιάτης. Σήμερα ο εγγονός του συνεχίζει την παράδοση κρατώντας το μαγαζί και προσφέροντας τα προαναφερθέντα πολύ λεπτοκομμένα και ψημένα στην εντέλεια παϊδάκια, αλλά και πεντανόστιμα ντολμαδάκια αυγολέμονο, προβατίνα κοκκινιστή με πατάτες, σαλιγκάρια στιφάδο ή πίτες που ψήνονται στη στόφα. Γ.Π.

Ανακρέοντος 2, Καισαριανή, Τ/210-72.48.441

Πηγή: gastronomos.gr