12 Στιγμές Αυγούστου για το ’53

Του π. Παναγιώτη Καποδίστρια

[Από την ποιητική συλλογή “Mater Dolorosa”, εκδ. το δίγαμμα, 2005]

I

Κάτι σάν Αὔγουστος πεπυρωμένος

ἀλλά στό καψερότερο

κάτι σάν ἀπό φιλονικίες θεῶν

ἀλλά στό μή ἀναστρέψιμο

κάτι σάν ἀκοές πολέμων ἤ λυγμῶν

ἀλλ’ αὐστηρό καί σαφέστερο

κάτι σάν ἀπό ξυλογραφία τοῦ Ντίρερ

ἀλλά στό πιό συθέμελο

κάτι σάν προαίσθημα Νεκρόδειπνου

στά πεσμένα μαλλιά τσῆ Προνόννας.

II

Ὄνειρο

μιά μέρα λέει πρό τοῦ Χάσματος

τά φώναζα ἑνός ἑνός:

-Φυλαχτεῖτε φίλοι

προφυλάξτε

τήν κυρά Πισκοπιανή καί τούς Ἁγίους Πάντες

ὅσους ἀπό τή φουγκαρία Ἑλκόμενους

χαρές καί προικοσύμφωνα

τή λευκότη τοῦ Ἀγάλματος μήπως ραγίσει

τό Χάρτη τοῦ Ρήγα

κι ὅλα τῆς Ἀγάπης τά τιμαλφῆ…

Κανείς δέ μ’ ἐννοοῦσε μήτε μ’ ἔβλεπε

ζῶ πολύ πολύ μετά τους

ὄνειρο γάρ.

III

Ὄξωθες

ἀπορημένα γυναικόπαιδα στήν οὐρά

σκηνίτες τῆς ἀπελπισίας

θανάτου ἁρμόζονται μάσκες ὀργῆς

σέ πρόσωπα πού ἐλάτρεψες.

Μέσαθες

τ’ ἀσημένια πουκάμισα στήν πυρά

θριάμβων ἀποφόρια

μέλη ἐγκλωβισμένα τῶν Ἀσωμάτων

βημόθυρα στό Χάος.

IV

Ὤ, Mater Dolorosa

ποιός δολερός σέ μάτιασε ὀφθαλμός

καί νέο σοῦ πρόσθεσε λυγμό;

Ὤ, Mater ἔαρ διαρκές

τί φθονερό σέ κατασπάραξε θεριό

γοερότατο θέρος;

V

Βιβλιοθῆκες

ράφια ὀνείρων καί ψυχῶν

βιβλία

λεία βιβλική

ὅλα στάχτη

ἄχτι τοῦ Ἀμελέτητου.

VI

Ξέρεις δέν ξέρεις

τό ἰδίωμα τοῦ Πανικοῦ

ἐδῶ σέ θέλω:

Κονίσματα Ψυχοπομποί

τά εἶδαν ὅλα τῆς Ἀβύσσου

σάβανα μουσαμάδες σπαργανώσανε

κακήν κακῶς

ἀρχαγγέλους πελεκάνους προφῆτες καλαθάδες

ἀποστόλους λογίους ἱεράρχες ποπολάρους

μάρτυρες κοντέσες ὁσίους ναυπηγομαραγκούς

ἀναργύρους φανοποιούς θεοπάτορες κουρεῖς

τούς γονεῖς ἡμῶν καί διδασκάλους

καί τούς ἄλλους Ὅλους

ἐπωνύμους Ἀνώνυμους.

VII

Ἡ κάμαρη

μυρίζει ἀκόμα

μαράζι ἐπιδεινούμενο

κλειστό καλά μπαοῦλο

μέ προικιά.

VIII

Δίχως τοπίο

νυχτολούλουδο

καί τίς ἄλλες αἰσθήσεις

πῶς νά τό μεταχειρισθεῖς νυχτιάτικα

λέω πῶς

τό ὑπέρκαλο τοῦ Αὐγούστου φέγγος;

Θές δέ θές

ἔρωτες ἄλλους δέν ἔχει ἐφέτος.

IX

Κάθιδρος ὁ Μιχαήλ

πάνω

κάτω

λίγο ἀκουμπᾶ σάν ἄλλοτε στό ἐρείπιο Θέατρο

τινάζει τίς καψαλισμένες του φτεροῦγες

κι ἀποξαρχῆς εὐαγγελίζεται

μυρωδίες μουσικές

Ψήλωμα λουλουδάτο Αὐροχαρές

Χρυσούς Ἀλέκτορες

Ἀλλά-

X

Τά ὡραῖα παρῆλθαν

ὡς ὡραῖα

Στράτα Μαρίνα ξανά

μέ 2003 καημούς

καί παιδεμούς ἄλλους τόσους

Πλατεία Ρούγα τῆς ἀπόγνωσης

Καμάρα τῶν βασάνων

τό Αὔριο λιτανεύεται

ἤδη Παρελθόν.

XI

Στήν ἄξενη πόλη

-τί παράξενο-

νυχτερινά ὀνόματα ἐφημερεύουν διακαῶς

φορεῖς ἀνατριχίλας τηροῦν τ’ ἀφόρητα

μορέτες κουφότητας

ὀρέγονται πρόσωπο γιά νά ἰσχύσουν

καί ὅ,τι ὅ,τι

τοῦ νέου Καταποντισμοῦ

αἴτιοι μαζί καί τιμητές.

XII

Ἔθιμο γίνηκες

καί ξεφτιλίστηκες.

[Ἰούνιος 2003)

*Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1961 στο Βανάτο της Ζακύνθου. Μετά τα εγκύκλια γράμματα, σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι Πτυχιούχος του Τμήματος Λογιστικής του Α.Τ.Ε.Ι. Πατρών και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδικεύσεως στήν Ορθόδοξη Θεολογία της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Στις 27 Μαρτίου 1983 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 5 Απριλίου 1987 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το ίδιο έτος ορίστηκε Εφημέριος του χωριού του και το 1994 έλαβε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου, ενώ από το 1996 έχει διοριστεί Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου. Στις 29 Νοεμβρίου 2010, ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης  Βαρθολομαίος τού απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου για την μακροχρόνια συμβολή του στη Θεολογία του Περιβάλλοντος, την υποστήριξή του στις σχετικές πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Θρόνου και για την όλη συγγραφική και διαδικτυακή εργασία του.^[1] Από το 1992 διδάσκει στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ενώ κατά την περίοδο 1989-1994 παρουσίαζε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.^[2] Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2004-2010 δίδαξε στο Α.Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων (Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος Ζακύνθου) το μάθημα «Θρησκεία και Περιβάλλον» ως εργαστηριακός συνεργάτης, καθώς και ως Συνεργάτης του Τμήματος Περιβάλλοντος του Ιόνιου Πανεπιστημίου. Η Ιερά Μητρόπολη Καμερούν τον προσκάλεσε να διδάξει στο Θεολογικό Σεμινάριο στο Γιαουντέ.^[3]. Διακονεί και την Ιερά Μητρόπολη Μοζαμβίκης ως Υπεύθυνος του Γραφείου Διαδικτύου.

Έχει εκδώσει αρκετές ποιητικές συλλογές, ιστορικές και φιλολογικές μελέτες, καθώς και δοκίμια, ενώ η ποίησή του έχει κατά καιρούς μεταφρασθεί δε διάφορες γλώσσες (αραβικά, γερμανικά, ιταλικά, βουλγαρικά, αγγλικά). Για την λογοτεχνική δράση του και για την προσφορά του στα γράμματα έχει τιμηθεί πολλές φορές. Το 1998 εκλέχτηκε Αντεπιστέλλον Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και το 2000 έγινε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.  Το 2004 τιμήθηκε με το βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα για την ποιητική συλλογή του «Της αγάπης μέγας χορηγός» από την Ακαδημία Αθηνών. 

Αρθρογραφεί σε πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, έντυπα και διαδικτυακά, ενώ διαχειρίζεται καθημερινά από το 2007, εν είδει ηλεκτρονικού περιοδικού, τους ιστότοπους: Στον ίσκιο του Ήσκιου, Νυχθημερόν, Παραθέματα Λόγου, Natura Zante.

Ζει μόνιμα στη Ζάκυνθο, είναι νυμφευμένος από το 1982 με την Φωτεινή Παπαντώνη και έχει τρία παιδιά.